Gwiazdka pełna życzeń recenzja

"Gwiazdka pełna życzeń" to druga część przygód bohaterów, których czytelnicy mieli okazję poznać w "Najcenniejszym podarunku". Jeśli myśleliście, że w rodzinie Polańskich zagościł spokój to nic bardziej mylnego. Co prawda Oliwia spotyka się z Oskarem, Basia poskromiła swój młodzieńczy bunt, ojciec dziewczyn znalazł pracę i od roku "nie zajrzał do kieliszka", ale przewrotny los nie powiedział jeszcze ostatniego słowa. Już na samym początku jesteśmy świadkami wypadku samochodowego z udziałem Oliwii i Oskara na szczęście zakończonego złamaną ręką i niegroźną raną na głowie. Nadopiekuńcza ciocia Jola zamierza spędzić święta w towarzystwie rodziny Polańskich, pies Sara, która jest traktowana jak członek rodziny ciężko choruje, a matka dziewczyn -Marlena przylatuje z Anglii z zaskakującą niespodzianką. Czarne chmury gromadzą się także nad rozkwitającym związkiem Oliwii i Oskara. Co jeszcze może pójść nie tak? Muszę przyznać, że już wyczuwam zbliżające się święta, choć dopiero październik i czytanie iście świątecznej książki nie sprawiło mi problemu tak jak miało to miejsce przy czytaniu "Najcenniejszego podarunku" w maju. Klaudia Bianek po raz kolejny zaczarowała mnie jako czytelnika. Miałam wrażenie, że wraz z bohaterami ubieram choinkę, piekę pierniczki, czy zajadam się świątecznymi smakołykami. To jest właśnie najbardziej niezwykłe w książkach tej autorki, że możemy się utożsamić z bohaterami. Przechodząc do minusów o które trudno przy książkach spod pióra tej autorki: niestety Oliwia była niesamowicie irytująca, jakby poprawa jej sytuacji życiowej ukazała jej gorszą stronę. Nie polubiłam także matki dziewczyn Marleny. Słowo daję, że w życiu nie spotkałam na łamach książki takiej egoistki. Widocznie nie u wszystkich święta wywołują nostalgię i chęć zadośćuczynienia. Poza tymi dwoma minusami książka jak zwykle ciepła i wzruszająca. Zdecydowanie godna polecenia.
Podsumowując: gdybym miała wybrać najlepszą ze świątecznych przeczytanych jak do tej pory przeze mnie książek była by to dylogia Klaudii Bianek, choć bardziej skłaniałabym się ku "Najcenniejszemu podarunkowi".