Nasze wczoraj recenzja

Daniel i Łucja to rodzeństwo, tak przynajmniej im się wydaje. On jeden z najlepszych gracz w drużynie szkolnej, ona dobra uczennica. Pewnego dnia odkrywają, że uczucie, jakim się darzą to nie miłość brata do siostry i odwrotnie, lecz oni kochają się jak para. Czy ta miłość jest możliwa?
📚
📚
Kiedy zaczęłam czytać tę książkę, pomyślałam sobie ciekawe czy poruszy mnie ona, czy będzie to sobie ot taka zwykła książka o miłości. Autorka porusza w niej takie tematy jak bunt wieku młodzieńczego, branie narkotyków i konsekwencje z tym związane, ciężka choroba osoby najbliższej, utracenie szansy na spełnienie marzeń i zakazana miłość. Książkę czyta się szybko, a to, dlatego że jest ona wciągająca i bardzo ciekawa. Autorka potrafi stopniować emocje oraz zaskakiwać czytelnika. Bardzo podobała mi się postać Daniel, z jednej strony buntownika, a z drugiej kochanego syna i brata. Niestety postać Łucji bardzo mnie irytowała, ona, zamiast wziąć się w garść prawie cały czas płacze. Były też w książce takie dwa momenty gdzie ja sama nie użyłabym akurat w nich wulgaryzmu, ale chcę wam powiedzieć, że są, bo wiem, że co poniektórym to przeszkadza. Zakończenie rozwaliło moje serce i byłam zła, że to koniec. Cieszy mnie fakt ukazania się już niedługo kolejnej części, gdyż to będzie dylogia. Już teraz jestem mega ciekawa jak autorka dalej poprowadzi tę historię, czy poruszy młode lata rodziców, bo w tej części troszeczkę o nich napomknęła czym rozbudziła moją ciekawość. Książkę polecam przede wszystkim kobietom czytającym romanse, gdyż to one najbardziej ją docenią.