Zadra recenzja

W lesie zostają znalezione zwłoki młodego człowieka, okazuje się, że przed laty zaginęła jego siostra wraz z przyjacielem – ślad po nich zaginął. Gross rozpoczyna śledztwo, okazuje się, że wątki łączą się, a prowadzący przed nim to śledztwo popełnił samobójstwo. Czy komisarz dowie się co się zdarzyło przed laty i dlaczego znów wokół zagadki trwa zmowa milczenia świadków, a niektórzy kłamią na potęgę.

No cóż zadrę z autorem i jego fanami. Czytałam „Skazę” krótko po wydaniu – bardzo dobra moja ocena, charakterystyczny policjant, jego koledzy, dość ciekawa sprawa kryminalna – zapowiada się niezła seria, tak wtedy napisałam. Teraz ponieważ wyszła „Zadra” przeczytałam w kolejności najpierw „Wadę” potem „Zadrę” – niestety zachwycona już nie jestem. Przede wszystkim razi schemat, jakbym czytała to samo, tylko sprawa kryminalna jest inna. Nie przeszkadza mi wątek obyczajowy, ale identyczne wątki w każdej książce to dla mnie zdecydowanie za dużo. Ile razy można czytać o wypadku Agnieszki, o nienawiści Bartka, o pobytach w szpitalu, o modelach, o miłości do Lemańskiej – ewidentnie dla mnie są to wypełniacze, które nic nie wnoszą. Jakbym czytała tylko jeden tom, wszystko jest w porządku, ale w trzech – wybacz autorze to nie tędy droga do zaciekawienia. Dodatkowo w trzecim tomie na plan pierwszy wychodzi zbyt wyraźnie motyw obyczajowy, jakby to nie był reklamowany kryminał zgodziłabym się  z tym, ale w takim przypadku nie. 

Następny schemat te same słowa, stara sprawa i ciągle narzekanie świadków, że policja nic nie robi, że zawraca głowę. Żująca gumę Skalska, wspomnienia o samobójstwie jej kochanka.

I teraz to czym książka ma tętnić, zainteresować to sprawa kryminalna. Wszystkie trzy mnie nie zachwyciły, oczywiście śledztwa prowadzone są poprawnie, ale znów schemat wszyscy kłamią, nie odkrywają prawdy, to już podchodzi u mnie pod irytację. Dodatkowo winni znów schematyczni, już czytałam kilka powieści, gdzie winnym były identyczne osoby i odkrycie ich też było podobne. Ogólnie czytam z zaciekawianiem, rozwiązanie sprawy jest, a ja mam mieszane odczucia, że gdzieś to już było. Dlatego trudno mi oceniać, wiem, ze jak bym czytała kryminały w ilości 20 na rok byłabym zachwycona, jak czytam ponad 200 to trudno mnie zachwycić – niestety.

Nie mogę nie napisać pozytywów, mimo, że śledztwa są opcjonalnie schematycznie to winnych się nie spodziewałam, prowadząc jakby z Grossem śledztwo stawiałam na innych, z resztą Gross też. W „Zadrze” zaczęło się dobrze, skończyło tak sobie. Dodatkowo też styl pisarza uważam za dobry. Więc teraz prośba do autora jeśli to przeczyta (na insta podziękował za opinię, więc chyba przeczytał), drogi panie Małecki mniej powtórzeń, mniej grubości pomyśleć nad sprawą kryminalną i jej rozwiązaniem trochę dłużej i powinno być lepiej.

„Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl"