Klub fanek W.M. Alicja recenzja

Z Alicją wielu introwertyków mogłoby się utożsamiać. Po zakończeniu wątku Oliwii dostajemy opis jej perspektywy, która do wesołych nie należy.
Ponieważ Alicja zawsze była tą gorszą. Od dziecka porównywana do siostry, a przez braci traktowana bardziej jak służąca niż członek rodziny. Ojciec był wycofany, a matka wiecznie zapracowana. Dziewczyna schronienie miała tylko między stronami książki lub wtedy, kiedy pisała swoje opowiadanie na laptopie.
Przynajmniej do czasu wypadku. Właśnie podczas niego poznała Wojtka, który nieźle zawrócił w jej głowie i sercu! I dodatkowo okazało się, że chłopak przyjaźni się z Wiktorem Markosem. To jednak jeszcze nic… Ale o tym dowiecie się podczas lektury książki!
Książki z tej serii czyta się mi bardzo dobrze i przede wszystkim lekko. Postacie najczęściej po prostu są do polubienia, ale także potrafią wkurzyć. Czytając, człowiek ma naprawdę wrażenie, że taka osoba mogłaby istnieć! Przez to jeszcze bardziej można zaangażować się emocjonalnie w ich opowieść, lepiej ją poczuć.
Autorka w bardzo ciekawy sposób potrafi prowadzić akcję. Nie mamy tutaj skupienia tylko na wątku romantycznym, ale także na wielu innych, które pokazują wiele oblicz życia dziewczyny. Są to m.in. takie wątki jak przyjaźń między dziewczynami, relacje z rodzeństwem, czy - ledwo w ty tomie muśnięty, ale jednak – wątek pracy w księgarni.

Widać także zmianę w zachowaniu bohaterki w trakcie trwania książki. Alicja z cichej i pokornej stopniowo staje się coraz bardziej zbuntowana; chce, aby w końcu ją zauważono. Jak każdy człowiek popełnia błędy, które mają swoje konsekwencje. Moim zdaniem jednak zachowanie jej matki względem niej było zbyt wyolbrzymione. Nie sądzę, aby którakolwiek osoba mogłaby być tak okropna. Oczywiście, dodało to dramatyzmu całości historii, ale moim zdaniem nie wypadło to wiarygodnie. Chociaż z drugiej strony należy pamiętać, że to wszystko jest przedstawione z perspektywy Alicji, dlatego może to być zakrzywiony obraz rzeczywistości.
Nie zmienia to jednak faktu, że przez większość książki po prostu żal nam jest głównej bohaterki. I nawet nie chodzi o to, w jaki sposób traktują ją inni; ale także oto, jak niskie poczucie własnej wartości ma dziewczyna. Niestety, ten aspekt akurat jest bardzo wiarygodny; sama poznałam wiele osób, które uważają, że na nic od życia nie zasługują. Zresztą wydaje mi się, że każdy współczesny nastolatek tak naprawdę ma problem z docenieniem siebie. Podobało mi się poruszenie tego problemu w książce.
Co mogę dodać? Po prostu polecam, bo naprawdę można przyjemnie spędzić przy tej historii czas. A i przy okazji wyciągnąć coś więcej. Czekam na ostatni tom!