Zachowaj spokój recenzja

Poradniki to stanowczo nie jest mój ulubiony rodzaj książek. Czasami jednak zaciekawionej opisem zdarza mi się po nie sięgać. Zwykle ten zapał znika już po kilkudziesięciu stronach powtarzania w różnych formach, ale w gruncie rzeczy tych samych informacji lub motywacyjnych pogadanek w danym temacie. To w rezultacie prowadzi do odkładania przeze mnie lektury w czasie, bądź całkowitego jej zaniechania. Publikacja “Zachowaj spokój. Stoicyzm w praktyce na dzisiejsze czasy” autorstwa Brigid Delaneycałkowicie mnie pod tym względem zaskoczyła, bo chyba jeszcze nigdy nie czytałam poradnika z takim zaangażowaniem. Treść napisana z niezwykłą lekkością i humorem sprawiła, że strony umykały mi w zawrotnym tempie. Choć założenia stoicyzmu były mi znane od dawna, to czytając o nich w tej książce, byłam nieustannie zainteresowana ich współczesną interpretacją i przydatnością.

Niektóre osoby za nic w świecie nie nadają się do zostania stoikami. Myślę, że sama do nich należę z tym moim niespokojnym charakterem. Jednak podczas czytania tej książki zauważyłam, że nieświadomie stosuję część przyjętych przez starożytnych uczonych zasad. Więc jeśli jak ja, uważasz, że Twój temperament nie pozwoli Ci na spokojną akceptację zdarzeń i że ten poradnik z pewnością nie jest dla Ciebie, to zapewniam Cię, że się mylisz. Nie trzeba od razu zostawać fanatycznym wyznawcą tej filozofii. Można zwyczajnie zaczerpnąć z niej ciekawych inspiracji na łatwiejsze, lepsze życie. Zwłaszcza, że Brigid Delaney pisze niezwykle obrazowo i przystępnie, podając przykłady z własnych doświadczeń życiowych.

Muszę przyznać, że początkowe akapity wydawały mi się dosyć ponure i zamiast motywować, bardziej mnie zasmuciły wizją życiowego kieratu bezsensowności i oczekiwania na nieuchronną śmierć każdego z nas. Zalecane wyobrażanie sobie dzień w dzień największych nieszczęść, zgodnie z założeniami stoicyzmu, nie napawało mnie optymizmem. Jednak idąc, lub raczej pędząc dalej w kolejne rozdziały, wszystko o czym pisała Autorka zaczynało układać się w logiczną całość tejże filozofii. Stanowczo jest wiele prawdy w stwierdzeniu, że żyjemy tak, jakbyśmy mieli żyć dziesięć tysięcy lat, a czas ucieka nam między palcami. Prawdą jest też to, że czas to najcenniejsza waluta. Uważam, że ten spędzony na lekturze tej książki, to cenna inwestycja. Choć nie mogę zgodzić się w pełni z przedstawionymi w niej wizjami, to z pewnością wyciągnę z tych wynurzeń sporo dla siebie.