Dziewczyna znad Złotego Rogu recenzja

" Każde zetknięcie z odpryskami dawnego świata, każde wspomnienie przeszłości powodowało nowy ból, nowe cierpienie, bezwład i poczucie ciężaru przeznaczenia". (str 213)

Bohaterką powieści jest studentka filologii zafascynowana językami orientalnymi, która wraz z ojcem po przewrocie zmuszona została do opuszczenia rodzinnego kraju i zamieszkania w Berlinie. Kochała swoją ojczyznę tęskniła za nią i często ją wspominała. W nowym miejscu docelowym czuła się zagubiona i samotna.

Została przyrzeczona księciu, który wyjechał do Ameryki, gdzie pracował w branży filmowej pod zmienioną tożsamością. Oddalił się od świata Orientu, przyjął zachodnie wzorce. Nadużywał alkoholu i miał manię wielkości. Był rozchwiany emocjonalnie, szukał świata którego już nie było, a od którego uciekł.Był słabym potomkiem silnych przodków, którzy zburzyli Bizancjum. Ona nigdy go nie widziała, lecz myślała o nim nieustannie, szukała z nim kontaktu.

Na swojej drodze spotyka austriackiego lekarza. Łączy ich miłość, dzieli kultura, zwyczaje, tradycja i postrzeganie świata. Jej ojciec po rozważeniu wielu wątpliwości wyraża zgodę na ślub z niewiernym. W podróż poślubną wybierają się do Belgradu i Sarajewa. W tym drugim mieście mieszkała jego daleka rodzina, z którą nie utrzymywał kontaktu wybierając zachodni styl życia, a jej dziadek rządził w Bośni. Zachwycona krajobrazem, który przypominał jej ukochany, lecz niewidziany od pięciu lat Stambuł.

Dziwne to było małżeństwo, każde z nich dobre w swoim fachu, lecz nie znaleźli w tej kwestii wspólnego języka. Ona wątpiła i była nieufna do wiedzy medycznej męża, nad którą przedkładała wolę Boga. Żyła w świecie, którego nie rozumiała, nudziła się, odmiennie interpretowała fakty i zdarzenia niż ludzie Zachodu. Swoimi decyzjami kusiła los, igrała z ogniem i wprawiała w zdumienie otoczenie.On z kolei w Sarajewie miał udowodnić wyższość zachodniej medycyny.

Kiedy w małżeństwie na pozór wszystko układało się dobrze pojawia się ten któremu była obiecana. Zaczynają się dylematy, wątpliwości jak postąpić, jak ułożyć sobie przyszłość, dotrzymać obietnicy w imię uwielbienia upadłego imperium osmańskiego i nie ranić człowieka, którego kochała i który kochał ją bezgranicznie.

Jest to powieść o utracie ojczyzny i wielkiej tęsknocie za nią. Różnicach między Europą i Azją począwszy od budowli sakralnych poprzez tradycje, zwyczaje, ludzką ideologię, wiarę, religię do celów życiowych i dążeniach w przyszłości.
"Zewnętrzny byt musi być w zgodzie z wewnętrzna świadomością". (str. 304)
Jeśli człowiek posiada ojczyznę równowaga między bytem i świadomością jest zachowana.