Słodkie lato recenzja

"Słodkie lato", bardzo zwodniczy tytuł, szukałam lekkiej książki na lato i myślałam, że taką znalazłam sądząc po tytule. Nie znałam autorki wcześniej ani nie czytałam notki od wydawcy, gdyż kliknęłam na Legimi i zaczęłam czytać...,okazało się, że to kryminał.

Akcja książki rozgrywa się na Gotlandii, jest upalne lato, na wyspie tłumy letników. Spokój wypoczywającym turystom burzy okrutne morderstwo na plaży. Zamordowanym okazuje się również turysta, od wielu lat przyjeżdżający z rodziną tu na camping, co roku w to samo miejsce. Spokojny człowiek, wzorowy mąż i ojciec. Czy jednak był on tak faktycznie kryształowy? Zabójstwa dokonano raczej nie przypadkiem, gdyż ofiara została postrzelona wielokrotnie ze starej rosyjskiej broni, którą nie tak łatwo można dostać. Kto i dlaczego zabił wczasowicz biegającego bladym świtem na plaży? I dlaczego strzelał tyle razy do niego z bliskiej odległości? Czy się znali? Czy to ktoś z turystów?
Jakby tego było mało, w podobny sposób zostaje zamordowany inny mężczyzna, pracownik kamieniołomów. Również zastrzelony z tej samej broni i w identyczny sposób. Mieszkańcy i wypoczywający turyści zaczynają się niepokoić. Część wypoczywających wraca do domu, a spora część osób odwołuje rezerwacje na najbliższy pobyt.
Pada stwierdzenie, że urlopowy raj zaczyna zamieniać się w Sycylię...

Jest jeszcze jeden wątek w tej książce, z lat wcześniejszych, poznajemy rodzinę, która z Niemiec przeprowadza się na małą wyspę Gotska Sandon. Oleg, z pochodzenia Rosjanin, jest biologiem i ornitologiem i dostał zezwolenie na badania na tej wyspie, która jest dziewiczym rajem, rezerwatem przyrody. Na wyspę przyjeżdża z żoną oraz dwiema nastoletnimi córkami. Wszyscy są zachwyceni wyspą, która wydaje się być bezludną. Dziewczyny postanawiają zostać na noc na plaży, na co zgadzają się rodzice. Jednak jak się okazało nie był to najlepszy pomysł. Dlaczego? O tym trzeba przeczytać w książce.

Nie jest to może najlepszy kryminał jaki czytałam, lecz nie mogę powiedzieć, iż jest zły. Czyta się bardzo dobrze, dobry na letnie przedpołudnie na leżaku nad wodą. Czytałam z dużym zainteresowaniem, mocno mnie ta akcja wciągnęła, postaci bardzo wyraziste, zwłaszcza podobała mi się para policjantów
Andersa Knutasa i Karin Jacobsson, oraz reporterów depczących po nogach policji.