Zabójca znika w mroku recenzja

Opis: Grasujący w Warszawie seryjny morderca pozostawia na miejscu każdej zbrodni opróżniony z naboi pistolet, pochodzący z policyjnego magazynu. Media opisują kolejne zabójstwa, a sprawca pozostaje nieuchwytny. Jan Libertowski, spokojny urzędnik, kierujący się specyficzną filozofią życiową, zdaje się trzymać z daleka od medialnej gorączki. Z drugiej strony realizuje pewien tajemniczy plan i wiele wskazuje na to, że może mieć on związek z zagadkowymi morderstwami…

W trakcie śledztwa wychodzi na jaw, że przestępca zabija ludzi regularnie krzywdzących swoich najbliższych lub inne osoby ze swego otoczenia. Jan, wciąż pamiętający dzieciństwo i brutalnego ojca, ufa w słuszność swoich działań. Już dawno odpowiedział sobie na pytanie, jak daleko można się posunąć, by ukarać tych, którzy od lat pozostają bezkarni. Czy ma rację? I czy rzeczywiście coś łączy go z serią zabójstw?

Pomimo nieco monotonnego życia, Jan jest nad wyraz ciekawą postacią. Jego poglądy, choć kontrowersyjne, w moim odczuciu były często trafne. Poza tym, sama jestem osobą, lubiącą filozofię, więc ogromnie cenię książki, które zmuszają do tego typu przemyśleń i pomagają nam udzielić odpowiedzi nawet na niewygodne pytania.

Czasami wielowątkowość jest zaletą, ale nie w tym przypadku. Widać, że w tych niecałych czterystu stronach, autor chciał zawrzeć jak najwięcej, przez co w pewnym momencie czujemy przesyt i idącą z nią w parze rozwlekłość.

Mimo to, poruszono między innymi temat przemocy wobec rodziny i ogólnie dzieci oraz wpleciono elementy romansu, co akurat wyszło dość przyzwoicie.

„Zabójca znika w mroku” nie jest dla każdego, zważywszy na obyczajowe elementy, mnogość przemyśleń i powolną akcję. Niemniej uważam, że ta pozycja zalicza się do naprawdę udanych i nietuzinkowych debiutów, po który warto sięgnąć.