Za żywopłotem recenzja

Dźwięk zatrzaskiwanych drzwi. Przesunięcie zasuwy i szczęk klucza w zamku. Codzienność od lat. Za niewinność kraty w oknie, wokół mur, stęchlizna i brud. Fałszywe oskarżenia to śmiertelna trucizna. Upokarza. Przetrąca życie, niszczy i deprawuje. Ból samotności, odrzucenia i izolacji. Za coś, co nie miało miejsca. Palą oskarżające spojrzenia i krzyk przerażenia. Skrywane cierpienie chce znaleźć ujście, wybrzmieć, by odnaleźć oczyszczenie. Niezrozumienie chce ukojenia, a wyrzuty sumienia dręczą. Świdrują gdzieś wewnątrz, wpędzając w poczucie winy. Bariera powoli zaczyna się kruszyć i obnaża to co skryte.

Po 15 latach pobytu w zakładzie karnym, Miłosz Zdebski, wychodzi na wolność. Odsiedział wyrok za morderstwo, którego nie był sprawcą. Oskarżony o zabójstwo przyjaciela i wspólnika zarazem. Ktoś go wrobił. Opuszcza więzienie, nie po to, by cieszyć się życiem, ale po to, by wyrównać rachunki. Dotrzeć do prawdy.

Debiutancki thriller pełen niepokoju. Naznaczony cierpieniem, bólem, samotnością i złem. Mocny i trudny.
Manipulacje, bezpodstawne oskarżenia niszczą życie. Niewinny człowiek staje w obliczu zła i musi zmierzyć się z bezsilnością jednostki w obliczu prawa. Brak wolności powoduje pogardę dla samego siebie. Przetrwał, bo miał cel i musi go zrealizować.

Grzebie w przeszłości i tym co rani, by oczyścić dobre imię. Wyzwolić się od oskarżeń i stygmatu mordercy. Bieszczadzkie szlaki i tutejsi mieszkańcy dodają otuchy i wiary oraz wskazówki.

Umiejętnie poprowadzona fabuła wrzuca nas w otchłań ludzkich krzywd. Przez bezduszność, błędy młodości i podłość zranionych zostaje wiele istnień. Trauma doskwiera i odciska piętno każdego dnia. Sny nawiedzają co noc i straszą koszmarami. Duszą niemocą i tkwią w przerażonym umyśle.

Bohater krąży, błądzi zawiłą drogą w poszukiwaniu sprawiedliwości. Rany sączą się, zacierając nadzieję. I ten przeszywający ból samotności i porzucenia. Zaprzepaszczone szanse i pragnienia.

Pręty wspomnień ściskają mocno i nie pozwalają wydostać się. Osadzają w zakamarkach podświadomości. Niezawiniona wina, której sensu nie potrafi pojąć, a prawdziwy oprawca szczuje, wzbudza niepokój, mąci i szydzi osaczając.
Prawda jest bliżej niż myślimy. Skrywa się za żywopłotem.

Historia, która porusza struny naszej duszy. Opisuje ból utraty, szpony uzależnienia, poświęcenie w imię miłości. Wyborny debiut.
Czytajcie! Polecam.