Zamknij wszystkie drzwi recenzja

Jules to dwudziestopięcioletnia kobieta, która jednego dnia traci pracę i dowiaduje się, że jej chłopak ją zdradza. Pakuje najpotrzebniejsze rzeczy i przeprowadza się na kanapę do przyjaciółki. Jest bez pracy, chłopaka i grosza przy duszy. Gdy znajduje ogłoszenie, że w eleganckim, tajemniczym i owianym mityczną sławą apartamentowcu Bartholomew, poszukiwana jest opiekunka mieszkania, od razu wysyła swoją kandydaturę. Trzy miesiące opieki nad pięknym dwupoziomowym mieszkaniem z widokiem na Central Park, dwanaście tysięcy dolarów zapłaty oraz kilka reguł do przestrzegania. Jules jest postawiona pod finansową ścianą i godzi się na wszystko, aby zarobić trochę grosza i zacząć nowe życie. Już pierwszego dnia zdaję sobie sprawę, że wszystkie tajemnicze legendy, krążące po Internecie mogą mieć w sobie nutę prawdy. Gdy w tajemniczych okolicznościach znika inna opiekunka mieszkania, a Jules dowiaduje się, że to nie pierwszy taki przypadek, rozpoczyna prywatne śledztwo, łamiąc pierwszą zasadę, aby nie ingerować w prywatność innych lokatorów i nie zadawać niewygodnych pytań. Kobieta czuje w kościach, że złowroga siła wisi w powietrzu. Tajemnicze odgłosy dobiegające z innego mieszkania, dziwne przesuwanie mebli, posępne spojrzenia. Co tak naprawdę dzieje się w murach Bartholomew?

Jules to bohaterka mocno dotknięta przez życie. W przeszłości dwukrotnie doświadczyła ogromnej straty, co sprawia, że jest bardzo wyczulona na niespodziewane anomalie w swoim życiu. Jest kobietą młodą, ale pogubioną, niemającą swojego miejsca. Wywołuje w czytelniku dość skrajne emocje. Z jednej strony jej współczujemy, ale z drugiej odbieramy ją jako osobę, robiącą z siebie ofiarę, która zamiast wziąć się w garść, udowodnić coś samej sobie, woli się nad sobą użalać, wtykając nos w nie swoje sprawy. Bohaterowie drugoplanowi to mieszkańcy Bartholomew. Autor zasiał w każdym z nich nutę tajemniczości. Są majestatyczni, dostojni, wpływowi, ale przede wszystkim niedostępni, mroczni, tajemniczy.

Akcja powieści podzielona jest na dwie ramy czasowe. Pierwsza to przeszłość, gdy Jules wprowadza się do Bartholomew, oprowadza nas po krętych eleganckich korytarzach, pokazuje swoje nowe gniazdko. Druga rama czasowa to teraźniejszość, w której budzi się lekko oszołomiona Jules, próbując poskładać w całość wszystkie elementy układanki. Autor operuje piórem bardzo lekko, sprawiając, że nawet długie opisy czyta się przyjemnie i z zaciekawieniem.

Riley Sager sam sobie postawił poprzeczkę bardzo wysoko. Wróć przed zmrokiem to genialna powieść grozy, która wywoływała szybsze bicie serca. Natomiast Zamknij wszystkie drzwi również jest powieścią bardzo dobrą, w której autor funduje zaskakujące zwroty akcji, wodzi czytelnika za nos, podsuwa wiele fałszywych tropów, to jednak czułam malutki niedosyt. Brakowało mi tutaj tej grozy, do której już zostałam przyzwyczajona. Brakowało mi tego lodowatego oddechu na karku. Pomimo że książkę czyta się bardzo szybko, z zaciekawieniem przewracamy kolejne strony, wczytując się w mroczne tajemnice zabytkowego budynku, zabrakło mi tego monumentalnego efektu WOW. Autor nawiązuje do satanizmu i okultyzmu. Gdy wyczaiłam ten wątek, miałam nadzieję, że zostanie on mocno rozbudowany, dostanę małą namiastkę Dziecka Rosemary, ale niestety autor nie popłynął zbyt mocno tym nurtem. Temat nie został do końca wyczerpany, pozostawiając czytelnika w sporym niedosycie.

Zamknij wszystkie drzwi to powieść naprawdę dobra, tajemnicza, ale nie jest to horror, który wywołuje gęsią skórę. Jest to świetnie napisany thriller z mocnym finałem, trudnym do odgadnięcia, ale brakuje tutaj podnoszącej ciśnienie krwi grozy. Niektóre wątki mogłyby być „mroczniej” dopracowane, dając tym samym kolejną perełkę, ale autor miał zupełnie inny pomysł na domknięcie pewnych spraw. Po cichu liczyłam, że może pojawi się nawiązanie do zaginionej przez laty siostry Jules, co byłoby wisienką na torcie, ale niestety jej historia, pozostaje nadal nieodgadnięta.

Podsumowując, Zamknij wszystkie drzwi to bardzo dobry thriller, który was zaskoczy, wywoła szybsze bicie serce i na długo zapadnie w waszej pamięci. Riley Sager po raz kolejny udowadnia, że jest mistrzem w swoim fachu. Pomimo że miałam kilka uwag, książka mi się podobała, spędziłam z nią fantastyczny czas i niecierpliwie czekam na więcej, bo wiem, że się nie zawiodę! Gorąco polecam!