Posłuszna żona recenzja

"Posłuszna żona" Kerry Fisher to doskonała powieść obyczajowa z trzymającymi w napięciu elementami thillera psychologicznego. Akcja książki toczy się we współczesnej Anglii oraz we Włoszech (Toskania). Fabuła dotyczy problemów dobrze sytuowanej włoskiej rodziny Farinellich, która mieszka w angielskim mieście. Domy poszczególnych członków rodziny leżą tuż obok siebie przy tej samej ulicy. Rodzinny klan został przez angielską autorkę mistrzowsko sportretowany (bohaterowie są wyraziści i prawdziwi). Składa się on z Anny, apodyktycznej i wyniosłej matki, oraz dwóch braci: przebojowego, narcystycznego Massimo oraz Niko, który jest oazą cierpliwości i spokoju. Obydwaj bracia są żonaci, przy czym małżeństwo Massima i jego drugiej żony Lary trwa już dłużej (pierwsza żona opuściła Massima), natomiast Maggi w momencie rozpoczęcia akcji jest świeżo upieczoną drugą małżonką Niko (jego pierwsza żona zmarła wskutek ciężkiej choroby). Maggi i Niko poznali się w czasie, kiedy jej matka opiekowała się śmiertelnie chorą kobietą. Ich małżeństwo jest swoistym mezaliansem, gdyż Maggi pochodzi z ubogiej dzielnicy i żyje jako krawcowa z pracy własnych rąk, podczas gdy jej ukochany jest właścicielem dużego centrum ogrodniczego. Para wspólnie wychowuje dwójkę dzieci: Franceskę (córkę Niko i Caitlin) oraz Sama (syna Maggi). Jeśli chodzi o Larę i Massima, to para doczekała się jednego potomka o imieniu Sandro, który pozostaje pod opieką niepracującej mamy. Podczas gdy dzieci Maggi i Niko są wysportowane, synek drugiej pary jest chłopcem o duszy artystycznej (woli kredki od piłki). Życie rodzinne Farinellich obfituje w konflikty, które stopniowo poznajemy z perspektywy obu żon (narracja pierwszoosobowa). Pierwsza wypowiada się Maggie, która jako macocha jest odrzucana przez buntującą się Franceskę. Nastolatka tęskni za swoją matką i nie może pogodzić się z jej przedwczesną śmiercią. Dlatego też trudno jej zaakceptować w domu nową wybrankę taty. Maggi stara się z całych sił, ale jeden błąd (wyrzucenie szkatułki Caitlin) przekreśla jej sukces i dlatego wzajemne stosunki macochy oraz osieroconej dziewczynki są cały czas napięte. Sytuacja Maggi, pomimo wsparcia ze strony Nico, jest nie do pozazdroszczenia. Kobieta źle się czuje w nowym domu, co nie dziwi. Wszak w willi jej męża wszystko pozostało tak, jak za życia Caitlin, no może z wyjątkiem strychu, na którym Maggi z inicjatywy męża urządza swoją pracownię krawiecką. Wcześniej wspólnie z Franceską segregują rzeczy i wtedy znajdują nieszczęsną szkatułkę z ukrytym w niej tekstem (dowodem zdrady małżeńskiej Caitlin). Maggi nie chcę ujawniać wiarołomstwa pierwszej żony i pozbywa się szkatułki. Tymczasem teściowa Anna nie przepuszcza żadnej okazji, by dokuczyć Maggi wychwalając zalety Caitlin niemal przy każdym rodzinnym spotkaniu. Na szczęście małżeństwo Maggi i Niko oparte jest na solidnych podstawach i kobieta ma też oparcie w swojej matce, a ta prosta kobieta ma nader cięty język i nie zważa na arystokratyczne maniery nestorki rodu Farinellich. Bystrym okiem Maggi dostrzegamy stopniowo, krok po kroku, sprytnie strzeżone sekrety małżeństwa Massima, który bez skrupułów terroryzuje żonę i syna, wobec otoczenia udając uczynnego człowieka oraz oddanego rodzinie męża i ojca. Odważna i przebojowa Maggi stopniowo zyskuje zaufanie inteligentnej, lecz zahukanej Lary pomagając jej w mniej lub bardziej jawny sposób. Zbliżenie obu kobiet rozpoczyna się z chwilą, gdy Massimo kupuje agresywnego psa, by czerpać sadystyczną przyjemność z lęku Sandra i Lary. Maggi, która z początku darzy sympatią Massima, nie może zrozumieć, dlaczego mężczyzna przy kupnie zwierzęcia nie liczył się z opinią najbliższej rodziny. Jednak potem stanie się świadkiem paru sytuacji, przy których historia z psem wydawać się będzie błahostką. Zachowanie Massima zagrozi mianowicie zdrowiu Niko i życiu Sandra. Maggi dostrzeże lęk w oczach Lary i przyjdzie jej z pomocą. Ponadto pewien starszy pan wykrzyczy kompromitującą Massima tajemnicę alkowy. Zaś przypadkowe spotkanie sprawi, iż Sandro będzie mógł wreszcie poznać przyrodniego brata. Okaże się też, że Anna nie zamierza trzymać strony wyrodnego syna. Przymierze kobiet położy kres fizycznej, psychicznej i finansowej przemocy. Aż strach pomyśleć, jaki los czekałby szantażowaną i dręczoną na wszelkie sposoby Larę, gdyby Niko zważał na członków swojej rodziny zawierając drugie małżeństwo. Powieść Kerry Fisher dowodzi wyjątkowego daru obserwacji i empatii angielskiej autorki. Dla uwikłanych w niezdrowe relacje partnerskie czytelniczek stanowi lustro, dzięki któremu mogą z dystansem przyjrzeć się poszczególnym fazom rozwoju przemocy domowej. Pierwsza z nich to przesłodzony obrazek: czarujący Massimo stara się być niezbędny w życiu swojej wybranki. Jego koncepcja związku przystaje do wyobrażeń władców starego toskańskiego zamku, w którym tak lubi spędzać letnie chwile.