Za kratami recenzja

„Ćwiczenie polega na tym, że musimy wypić całą szklankę czystego ricarda, potem szklankę whisky, czasem też koniak, a później przejść pewnym krokiem po dziesięciometrowej białej linii, ani razu nie zbaczając z wyznaczonego szlaku”.

„Matka zjawia się z tacą. Układamy poduszki, a ojciec siada na łóżku. Asystujemy mu na stojąco podczas „śniadania” składającego się z kawy z mlekiem i chleba z masłem”.

„Nie wolno mi zapalać światła, kiedy okiennice są otwarte, bo stajemy się wtedy idealnym celem dla strzelca czającego się po drugiej stronie żaluzji”.

„Ilekroć postawi kopyto poza białą linią, mam razić go prądem”.

„Boję się tym bardziej, że mierzę się z tym tytanem zupełnie samotnie. Nie mogę liczyć na żadne wsparcie czy ochronę ze strony mojej matki. W jej oczach „Pan Dider” jest półbogiem, którego jednocześnie czci i nienawidzi, ale któremu nie ośmieliłaby się przeciwstawić”.

„Zostaniesz tu. Nie wolno Ci się ruszać. Masz medytować o śmierci”.