Niebieski las recenzja

Dawno, dawno temu, za siedmioma górami, za siedmioma lasami, istniało królestwo Inis, które słynęło z najpiękniejszych i najbardziej drogocennych koni. Życie toczące się w tej krainie zostaje zakłócone, przez potężnego maga Therona, który zrobi wszystko, żeby posiąść moc wszystkich czarodziejów, stając się najpotężniejszym z nich. Władczyni Inis, Endalonia zrobi wszystko co w jej mocy, aby zapewnić bezpieczeństwo swoim podwładnym oraz bliskim. Czy uda jej się stanąć na drodze okrutnego Therona? Jest jeden sposób na rozwianie wątpliwości - zapoznanie się z całą fabułą.

"Niebieski Las" to debiut literacki Grzegorza Bobina. Akcja książki rozgrywa się w czasach średniowiecznych. Zostajemy wprowadzeni w świat dzielnych rycerzy, bezwzględnych władców i szerzących swoją mądrość druidów. Idąc z biegiem kolejnych stron, zostajemy wprowadzeni w historię Mariel i jej dwóch pociech. Zapoznajemy się z losami czarnego charakteru, czyli Therona, który snuje niecne plany zawładnięcia całym światem, spoglądamy lekkim i przyjaznym okiem na nieustraszonego łucznika Dalgo i zaskakująco odważnego Odgera. Łatwo zauważyć, że akcja która rozgrywa się w książce ma wiele wątków, a wszystkie z nich przeplatają się ze sobą.


Cała książka napisana jest w sposób, który lubię najbardziej. Wszystkie rozdziały są krótkie, dlatego chciałoby się powiedzieć, że podobnie jak w większości takich przypadków, książkę bardzo płynnie i szybko się czyta, lecz powiedzieć tak nie mogę. Każdy, kto przeczytał tą pozycje, a przynajmniej większość z Was, zauważyła, że właściwie brak w niej głównego bohatera. Owszem, autor zapoznaje nas z kilkoma wiodącymi postaciami, lecz brak w niej takiej, która przeprowadzi nas przez całą powieść i z zapartym tchem, będziemy śledzić jego kolejne losy. Wpłynęło to, na moje wrażenie ciągnięcia się toku wydarzeń. Długo też musiałam czekać, aby dowiedzieć się, o co tak naprawdę chodzi z tytułowym Niebieskim Lasem. Sama koncepcja jak bardzo ciekawa, ale troszkę zbyt długo czekać mi było na rozwianie wątpliwości. Kilka z wątków nie miało tak wypracowanego zakończenia, że po przeczytaniu książki, moja głowa była spokojna, bo nie wszystko zostało w niej wyjaśnione. Być może to celowy zabieg i w ten sposób autor puszcza do nas oczko, dając do zrozumienia, że możemy liczyć na kolejną część?

Mimo wszelkich wątpliwości i tego, co mnie w powieści uwierało, chętnie poznałabym dalsze losy bohaterów. Dziękuję Klubowi Recenzenta z serwisu nakanapie.pl za egzemplarz książki!