Siostro, siostro recenzja

Oksana Zabużko swoje opowiadania poświęciła kobietom. Konstruuje portrety psychologiczne swoich bohaterek: Hanusi, Mileny, Darki, Marty i Rady. Opisuje kobiety wrażliwe, ale najczęściej samotne, mające czas na przemyślenia i fantazje.

W opowiadaniu „Siostro, siostro…” Darka tęskni za siostrą, która została jej „skradziona” w dzieciństwie, która nie przyszła na świat, bo jej mama nie mogła chronić swoich dzieci przed systemem, w którym rządziło KGB. Nie mogła sprowadzić maleństwa do rzeczywistości naznaczonej przez reżim, a człowiek na co dzień narażony jest na tortury i więzienie. Darka bezwiednie szuka dziewczynek, z którymi albo się zaprzyjaźnia, albo im dokucza. Zapełnia pustkę po ukradzionej siostrze. Przyjaźni się z Lenką, dzieckiem doświadczonym życiowo, dzieckiem rozwiedzionych rodziców, którym niezbyt się interesowano. Przyjaźń i siostrzane uczucia ewoluowały do związku erotycznego. Obserwujemy brak stabilizacji w uczuciach. Autorka przedstawia bardzo naturalistyczne opisy, przejmujące i przerażające, niczym z horroru albo plakatów antyaborcyjnych.

W „Dziewczynkach” pojawia się Hanusia. Dziewczynka wyjątkowa. Prowadzi rozważania na temat życia i swoich wyborów. Przypomina nieco Zosię z „Dziadów cz. II” Adama Mickiewicza i pouczenie: „Kto nie dotknął ziemi ni razu…”

Zabużko snuje opowieści ludowe, baśnie przekazywane ustnie całym społeczeństwom. Siostry z „Bajki o kalinowej fujarce” przypominają Alinę i Balladynę z dramatu Słowackiego. Może właśnie w takiej formie opowieści krążyły wśród ludzi i każdy inaczej je interpretował.

Pojawia się również Rada– pisarka, która utraciła wenę twórczą, unika ludzi, ale wnika w świat przyrody, doskonale go rozumiejąc. To u niej pojawia się posłaniec, a rozmowa z nim przypomina dialog z szatanem, jak u Bułhakowa.
Bardziej współczesna jest Milena prowadząca program telewizyjny. Z czasem jej program zlewa się z rzeczywistością. Bohaterce trudno uchwycić granicę.

Autorce towarzyszy oniryzm, opisy z pogranicza jawy i snu, legend, baśni i świata realnego. Opowiadania Oksany Zabużko nie są łatwe w odbiorze, ale oddają złożony obraz psychologiczny kobiety.