Spacerujący z książkami recenzja

Cudowna, piękna, mądra, wzruszająca, ciepła. Dla wszystkich miłośników książek. Dla tych którzy kupują, sprzedają, wypożyczają, pożyczają i czytają. Dostajemy tutaj historię przyjaźni starszego pana z pewną bardzo rezolutną dziewczynką. Carl jest sympatycznym, uczynnym księgarzem, kochającym książki. Pracuje w księgarni, której właścicielem był jego przyjaciel, a teraz zarządza nią jego córka. Pewnego dnia Carl podczas swoich spacerów z książkami spotyka Schaschę. Na początku trudno dojść mu do ładu z tą szaloną dziewczynką, ale z czasem zawiązuje się między nimi nić sympatii i porozumienia. Okazuje się, że to, co Carla denerwowało w jego nowej towarzyszce z czasem jest mu niezbędne do codziennego funkcjonowania. Tym bardziej, że rzeczywistość i stary porządek, które do tej pory tak bardzo pasowały staremu księgarzowi, teraz gdzieś ulatują. I mimo, że jest to historia prosta, przewidywalna, to jednak chwyta za serce. Jest tutaj kilkoro bohaterów, którym Carl i Schascha starają się pomóc. A wszystko kręci się wokół książek. W tej krótkiej historii znajdziemy tak dużo codzienności, tak wiele prostych spraw, które w natłoku obowiązków gdzieś nam umykają przez palce. To książka, która pozwala zatrzymać się, odetchnąć i zastanowić się nad tym, co ważne. I w bardzo prosty, ale jakże przyjemny sposób nam o tym przypomina. To książka o przyjaźni, samotności i radzeniu sobie z nią. To książka o nadziei, ale i o popełnianiu błędów. To jest książka o tym, co nas łączy, ale i co dzieli. A poza tym.... "Spacerujący z książkami" to książka o książkach i miłości do nich. To książka, która oddaje cześć książkom. I chociażby to, w jaki sposób Carl pieczałowicie pakował książki, dotykał ich, obkładał w papier, traktował je. Jak o nich opowiadał, jak przekazywał swoją miłość do nich innym... Jeśli ktoś kocha książki, kocha czytać, wąchać, dotykać książki, to zdecydowanie powinien sięgnąć po ten tytuł. Dla takiego książkoholika jak ja, to balsam na duszę i ukojenie serduszka. I to jest ten moment, kiedy po zakończeniu książki, stwierdzam, że muszę ją mieć u siebie na półce.