Dzieci żółtej gwiazdy recenzja

Wydawnictwo Kobiece w swojej ofercie zaproponuje książkę Mario Escobara, autora bestsellerowej "Kołysanki z Auschwitz".

II Wojna Światowa, sierpień 1942 rok.
Europa znajduje się pod okupacją żołnierzy Hitlera i trwa eksterminacja Żydów.
My już wiemy, że w tym czasie mało było miejsc, w których Żydzi mogli czuć się bezpieczni, oni wtedy mieli jeszcze nadzieję.
Ta nadzieja właśnie spowodowała, że rodzice braci, Jacoba i Moise Steinów, udali się na poszukiwanie takiego miejsca zostawiając dzieci pod opieką ciotki w Paryżu.
Chłopcy (8 i 13 lat) nie czują się jednak bezpieczni i chcą odnaleźć rodziców. Plany krzyżuje im obława, w czasie której trafiają w ręce francuskiej żandarmerii, którą kierują naziści. Chłopcy zdają sobie doskonale sprawę, że grozi im śmierć i jedynie ucieczka może ich ocalić.
Po ucieczce z Velodrome d'Hiver i śmierci ciotki nie znajdują już innego rozwiązania.
Ich celem staje się Argentyna. To tam prawdopodobnie udali się ich rodzice. Zaczyna się wędrówka pełna niebezpieczeństw.
Na swej drodze udaje im się spotkać wiele pomocnych osób, które mimo tego, że za pomoc Żydom grozi śmierć, decydują się na to, by pomóc dzieciom. Niektóre z nich przypłacają to życiem.

Jak myślicie, czy bracia dotrą do Argentyny?
Czy odnajdą rodziców?

Będą osoby, które przeczytają tę historię z wypiekami na twarzy, i tym osobom tę pozycję polecam.
Mnie samą, po przeczytaniu historii opartej na prawdziwych wydarzeniach ("Światło ukryte w mroku" również od Wydawnictwa Kobiecego) żadna fikcja literacka, w tym konkretnym temacie, już tak nie zadowoli.



Mnie osobiście ta podróż wydała się nierealna i choć język książki powoduje, że czyta się ją szybko, to bardzo przeszkadza ta niewiarygodna wręcz historia.

"Czasami w sercu są słowa, których piękna nie można wyrazić literami. Zawsze będę szedł aż na krawędź tego, co niemożliwe, bez strachu, że z niej spadnę. A jeżeli się potknę, znów wstanę. Zrozumiałem, że w sercu człowieka istnieje głębokie pragnienie wieczności i że pewnego dnia znowu zobaczę wszystkich tych, którzy nam pomagali podczas tej długiej drogi".