Litopsy recenzja

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.

Autorka Marta Waksmundzka dała z siebie wszystko. Książka opowiada o pewnym zapracowanym mężczyźnie, który pewnego dnia dostaje nietypowe zlecenie od swojego szefa.
Dotychczas jego życie, jak to bywa w obecnych czasach, opierało się głównie na pracy. Nie zwracał on szczególnej uwagi na swoją rodzinę, którą oczywiście bardzo kochał, jednak stanowisko w wymagającej firmie pochłaniało go całkowicie. Zapomniał on o najważniejszym w życiu, czyli miłości oraz o bardzo ważnej, codziennej radości z małych rzeczy.
Dzięki nietypowemu zadaniu, które polegało na odbyciu wolontariatu w pobliskim domu spokojnej starości, życie naszego bohatera będzie miało szansę się odmienić.
Nawiązanie nowych znajomości, a nawet przyjaźni z ludźmi, dla których czas ma zupełnie inne znaczenie, odbije się niezwykle mocno na Arturze. Bohater odkrywa, jak cenne potrafi być życie, bez gonitwy za karierą czy wsze obecnym konsumpcjonizmem.
Książka potrafi chwilami wzruszyć do łez.
Akcja przebiega dość dynamicznie, dlatego czytelnik nie zdąży się znużyć. Pomimo iż wiele wątków jest dość przewidywalnych i nie są zbyt głęboko osadzone w całości, treść można określić jakoś bardzo sympatyczną.
Lekkie pióro autorki nadaje przyjemne odczucia z lektury. Myślę, że w ramach edukacji emocjonalnej oraz pogłębianiu empatii w społeczeństwie, takie zadanie, jakie otrzymał główny bohater, mogłoby przydać się każdemu. Tego typu miejsca jak domy opieki czy domy spokojnej starości są niezwykle ważne, a ludzie tam przebywający potrzebują kontaktu ze światem zewnętrznym. Sama książka powinna zostać polecona do przeczytania wszystkim, którzy nie wiedzą, jak wyglądają takie miejsca. Mogłoby rzucić to nowe światło na osoby starsze, które pragną rozmowy i zwyczajnej obecności drugiego człowieka.
Podsumowując, polecam książkę jako refleksję nad gonitwą, w której większość z nas mimowolnie bierze udział. Serdecznie polecam jako przystanek, chwilę zatrzymania i przemyślenia co jest naprawdę w życiu cenne.