Trzy kroki od siebie recenzja

O rany co to za książka! Współcześni Romeo i Julia, których zawsze powinna dzielić odległość trzech kroków. Książka z gatunku Young Adult, która wycisnęła u mnie moc łez i wwierciła się głęboko w moją głowę.
💕
Stella i Will zmagają się ze śmiertelną chorobą - mukowiscydozą. Nadmiar śluzu zalegający w och płucach utrudnia im każdą, codzienną, zwyczajną czynność. Przenośny koncentrator tlenu i rurki wystające z nosa to ich niemalże znak rozpoznawczy. Dodatkowo u Willa wykryta zostaje bakteria, która przekreśla jego szansę na przeszczep, a eksperymentalne terapie, którym się poddaje za sprawą matki nie przynoszą żadnych rezultatów.
💕
Dla tej dwójki (jak i innych chorych na mukowiscydozę) szpital to drugi dom. Często pobyt na kolejnej fazie leczenia przekreśla ich osobiste, nastoletnie plany. Stella trafia do szpital w czasie kiedy jej przyjaciele ze szkoły udają się na od dawna planowane wakacje.
Will za sprawą uczestnictwa w kolejnych terapiach eksperymentalnych podróżuje po całym świecie, zwiedzając kolejne miejsca z dachu szpitala.
💕
Stella i Will prezentują dwie skrajne postawy nieuleczalnie chorych. Stella podporządkowuje się całkowicie terapii, przestrzegając skrupulatnie wszystkich zaleceń. Dodatkowo prowadzi kanał na You Tube opowiadający o jej chorobie i opracowuje aplikację ułatwiającą kontrolę przyjmowania leków dla przewlekle chorych. Will to natomiast wielki buntownik, lekceważąco podchodzący do kolejnych, bezskutecznych, medycznych prób. Wyczekuje nadchodzących osiemnastych urodzin aby wyrwać się spod kontroli matki i móc samemu decydować o dalszym leczeniu. Will to raczej szpitalny chuligan, wymykający się spod bacznego oka pielęgniarek przy każdej nadarzającej się okazji.
💕
Tych dwoje pokazuje siłę miłości, która rozkwita trzy kroki od siebie. Co wybiorą - uczucie czy szansę na życie? Przeczytajcie 😉