Niełatwe powroty recenzja

Po raz kolejny Aleksandra Rak doprowadziła mnie do kaca książkowego! Kolejna jej powieść, która tak ogromnie mi się podobała, że po przeczytaniu ostatniej strony, nie wiedziałam, co mam ze sobą zrobić! A każda kolejna książka, którą brałam do ręki, była taka… taka… bez polotu ;)

„Niełatwe powroty” to pierwsza część serii „Pensjonat na wzgórzu”, co ogromnie mnie cieszy, bo bohaterów polubiłam już od pierwszych stron. Trzy siostry, a każda z nich zupełnie inna. Patrycja wyjechała i ułożyła sobie życie Irlandii, Martyna rozwija własne biuro architektoniczne i Klaudia, która porzuciła własne marzenia i postanowiła pomagać ojcu pensjonacie w Bieszczadach. Nie utrzymują ze sobą kontaktu, aż do momentu gdy ich ojciec dostaje zawału i trafia do szpitala. Czy dziewczyny będą umiały znaleźć wspólny język gdy się w końcu spotkają?

Ależ to było dobre! Niezwykle wzruszająca i przede wszystkim życiowa książka, do tego wywołująca tyle emocji, że nie sposób odłożyć ją nawet na chwilę! Autorka tak świetnie pisze, że ja momentami czułam się jakbym koło tych dziewczyn stała i była taką czwartą siostrą (wiecie – obserwatorką) :P razem z bohaterkami przeżywałam każde ich wzloty i upadki! Jednej współczułam, druga mnie denerwowała, a trzecia zaskoczyła, ale ostatecznie pokochałam je wszystkie! Autorka idealnie je wykreowała! Nie czuć tu żadnego przesytu. Każda z nich była realna i oryginalna, a ich relacja prawdziwa – no co tu dużo mówić, może i mam brata, a nie siostrę, ale nieraz dochodzi między nami do zgrzytów. I tutaj też tak było! Przez co naprawdę wszystkie one skradły moje serce. Każda z nich ma swoją historię i swoje problemy, które tutaj skrzętnie poznajemy. Nie zabraknie na pewno emocji, tajemnic i łez.

Od tej książki bije ciepłem – serio! I nie – mnie nie bije, ja po prostu stwierdzam jak się czułam podczas czytania :P przez każdą stronę się leci, a chęć poznania dalszych losów trzech sióstr, jest tak ogromna, że ja od razu stwierdzam, że to zakończenie – droga autorko – nadszarpnęło moją cierpliwość, która i tak jest już na wykończeniu. Dlatego jak najszybciej wnoszę o kolejną, no bo w takim miejscu wstawienie tekstu „Ciąg dalszy nastąpi … „ to naprawdę brutalne posunięcie! ;)

Mogłabym zachwycać się tą pozycją jeszcze długo, ale myślę, że poznać ją samemu jest o wiele lepsze! I w tym miejscu ja Wam tą książkę polecam całym sercem! Zresztą tak jak i całą twórczość Aleksandry Rak – bo to właśnie przez tę kobietę zaczęłam sięgać po obyczajówki, które wywołują u mnie kaca książkowego! Jej książki mogę brać w ciemno, bo wiem, że się nie zawiodę! Czekam już na kolejną część Pensjonatu i gratuluje świetnej historii!