Ocalona z Auschwitz. Pójdę za Tobą na koniec świata recenzja

Często nie mamy wyboru ani perspektyw na zmianę, czy to miejsca zamieszkania, czy pracę. Musimy zaakceptować nasze życie takie, jakie dostajemy, oswoić się z nim i przyjąć z pokorą, bo taki jest nam pisany los. Trzeba cieszyć się każdą chwilą, nawet najmniejszymi rzeczami, brać życie garściami i wyciągać z niego to, co najlepsze, cieszyć się bez oglądania się na innych, bo na to nie mamy wielkiego wpływu.

Autorka ma lekkie pióro, ale mimo to nie potrafiłam przeczytać tej książki jednym tchem. Musiałam się zatrzymać, wylać z siebie emocje (płakałam jak bóbr, szlochałam), które mną targają, wziąć głęboki oddech i dopiero przystąpić do kolejnych stron historii, która wydarzyła się naprawdę. Bohaterowie i opisane sceny są bardzo realistycznie, jakby były opowiedziane z pierwszej ręki lub jakby autorka sama w nich uczestniczyła.

Poczujemy odór obozu, przesiąkniemy dramatem i umieraniem. Poznamy historię Jana Nowaczek uciekiniera, który w najgorszych warunkach będzie myśleć o sobie, kosztem innych ludzi dobrej woli, nie bacząc na konsekwencje, byle przeżyć.

Historia Franciszki i Wawrzyńca Kuligów poruszy nie jedno serce. I choć często czytam o Auschwitz, zawsze mnie głęboko porusza i jak każda historia obozu koncentracyjnego czy obozu Zagłady, niestety nie ma dobrego zakończenia, bo wydarzyła się naprawdę. Nieliczni wychodzą „cało”, by żyć „na nowo” w miejscu, które „nie powinno istnieć na stworzonym przez Boga świecie”. Takie doświadczenie uczy, a każdy dzień wtedy staje się darem.

Dzięki autorce możemy realnie przeżyć całą historię tych dwojga ludzi i poczuć, z czym się zmagali, mieszkając tak blisko obozu. Jak starali się pomagać i jak przyszło im zapłacić za ową pomoc. Sama nie wiem, jak bym postąpiła w takiej sytuacji. Jak wiemy, są to emocje… Czasem nie mamy wyboru… I jak się okazuje, nie wszystkie decyzje podjęte przez nas są dobre dla nas i dla naszych bliskich.

Jeżeli lubicie historie o Auschwitz, to koniecznie musicie sięgną po tę pozycję. O obozach zagłady nie można zapomnieć i trzeba je przybliżać i opowiadać, by nigdy więcej się to nie wydarzyło. Opowiadać historie ludzi, którzy tam byli i to przeżyli, aby wspominać tych, których już z nami nie ma.

Za egzemplarz recenzencki serdecznie dziękuję serwisowi nakanapie.pl, za piękną dedykację i pięknie spakowany egzemplarz recenzencki serdecznie dziękuję autorce Ninie Majewskiej – Brown oraz Wydawnictwu Świat Książki.