Pamiętnik diabła recenzja

Chyba każdy się ze mną zgodzi, że psychopaci kreowani przez Adriana Bednarka, są uwielbiani przez niejednego czytelnika. A przecież skoro główny bohater jest w książce czarnym charakterem, to nie powinno się mu nawet współczuć, za te wszystkie rzeczy, których się dopuszcza, prawda? No coż… jeśli tak być powinno, to od dawna wiedziałam, że ze mną jest coś nie tak, bo ja to nawet czasami uronię nad nimi łzę :P

„Pamiętnik diabła” to jedna z pierwszych książek autora, która swoją pierwszą premierę miała w 2014 roku, także dość spory czas temu. Teraz wydawnictwo zaczytani postanowiło ją wznowić, co więcej oprócz znanych nam czterech tomów, dostaniemy dwa kolejne, świeżutko powstałe :D Także seria o Kubie Sobańskim doczekała się kontynuacji, ale na nią będziemy musieli jeszcze troszkę poczekać. Tymczasem wróćmy do „Pamiętnika diabła”, który rozpoczyna serie o naprawdę interesującej osobistości jaką jest Kuba Sobański…

Główny bohater książki to 22-latek, który ma wszystko, co niejedna osoba w jego wieku chciała by mieć. Piękna dziewczyna, penthouse w Krakowie, obiecujące studia (chce zostać prawnikiem), sportowe auto oraz oczywiście wygląd ;) Dosłownie chodzący ideał. Jednakże nie jest on taki do końca bez skazy, bowiem Kuba ma sekret i to nie byle jaki sekret. Od czasu do czasu targają nim straszliwe żądze, którym nie umie się oprzeć…Morduje wtedy z tak wielką przyjemnością, że niejedna osoba nie jest w stanie nawet pomyśleć o tych bestialstwach, których on się dopuszcza. Książka „Pamiętnik diabła”, jak sama nazwa wskazuje jest niejako jego pamiętnikiem, a więc przygotujcie się na naprawdę mocne przeżycia..

Uwielbiam książki Adriana Bednarka. Odkąd prowadzę bookstagrama, jestem na bieżąco z tymi wydanymi od 2019 roku :P także, „Pamiętnik diabła” to moje pierwsze spotkanie z „początkami autora”. Nie będę ukrywać, że jak narazie seria z Oskarem Blajerem, to dla mnie numer 1. Ewolucja psychopatów tworzonych przez autora zdecydowanie poszła do przodu, jednakże Kuba Sobański również jest niczego sobie, pomimo tego, że był jednym z „pierwszych” ;) Autor jak zwykle nie szczędzi brutalnych opisów, ciekawych i barwnych morderstw, no i oczywiście masy głównych przemysleń bohatera, dzięki którym poznajemy dość dokładnie jego psychikę. Mroczny i niezwykle tajemniczy klimat tej książki, nie pozwala oderwać się od niej ani na moment. Z ogromną ciekawością śledziłam poczynania głównego bohatera i powiem szczerze, że nieraz łapałam się za głowę, niedowierzając w to co się tu dzieje. I jak Kubę polubiłam od razu, tak Julia grała mi tak na nerwach, że myślę, że spokojnie sama bym się jej pozbyła na początku tej książki :P o ludu, ależ ta dziewczyna była irytująca! Fabuła jak najbardziej na plus, jednakże część opisów bez problemu można by wyrzucić, bo przez nie momentami książka mi się dłużyła. Finalnie jestem zadowolona z lektury i gorąco ją Wam polecam - tylko ostrzegam, że niektóre opisy są dość drastyczne i brutalne, także wrażliwi mogą być zniesmaczeni :P Już nie mogę doczekać się kontynuacji przygód Kuby ;)