Pancerne serce recenzja

Na początku czytając pierwsze rozdziały pomyślałam sobie: "O, kolejna świetna książka". Jednak niestety potem było tylko gorzej. Powieść "Pancerne serce" według mnie miała swoje "wzloty i upadki", jednak zdecydowanie była to najgorsza książka ze znanym komisarzem z Oslo.

W Oslo giną dwie młode kobiety, dosłownie tonąc we własnej krwi. Śmierć nadeszła na skutek starego narzędzia tortur z Kongo, (zwane jak później się dowiemy "jabłkiem Leopolda"); dochodzi jeszcze zabójstwo znanej parlamentarzystki, która zostaje w spektakularny sposób powieszona. Liczba ofiar coraz bardziej się powiększa, a policja brnie w ślepym zaułku. 

Tym czasem do Hongkongu w misji poszukiwawczej Harry'ego Hole zjawia się nowa śledcza Kaja. Baba tak mnie wnerwiała, jak mało kto. Typowa lalunia, egoistyczna świnia i do tego skrywająca się pod fasadą anielicy. No wiecie co? Byłam zła, że Jo Nesbo wymyślił taką ... na główną bohaterkę!
Wracając do rzeczy: Harry Hole wraca i w tajemnicy na zlecenie swojego szefa ma rozwiązać sprawę nad którą i tak pracuje już KRIPOS. Dochodzi do ostrej rywalizacji między Wydziałem Zabójstw pod dowództwem Hagena i wcześniej wymienionym KRIPOS.

Powieść nie podobała mi się i bardzo mnie rozczarowała. Ciekawy był wątek śmierci przez wymyślne tortury.
Co do reszty... ten głupek się zakochał i zachowywał jak pudel (nie będę zdradzała o którego zadurzonego durnia mi chodzi), do tego zawiłe wątki, które często nie prowadziły do sprawy. Nawet sprawca był łatwo do odgadnięcia, a tak wymyślne zagadki, tylko jeszcze bardziej sprawiły, że próba ukrycia mordercy była żałosna.