Wszystko płonie recenzja

"Wszystko płonie" autorstwa Juana Gómeza-Jurado, to pierwsza część cyklu Todo Arde oraz intensywna opowieść o trzech kobietach, które straciły wszystko, łącznie ze strachem. I to właśnie czyni je niebezpiecznymi. Książka przedstawia historię niemożliwej zemsty, pozornie bez najmniejszych szans powodzenia, która jednak dzięki determinacji i odwadze bohaterek nabiera siły.

Trzy kobiety, które stanowią trzon opowieści, z różnych powodów znalazły się na życiowym zakręcie, ale ich wspólna cecha to odwaga i desperacja, by stawić czoła tym, którzy zrujnowali im życie. Ich celem jest wprowadzenie chaosu w życie tych, którzy zasługują na najgorsze – bezwzględnych, niepokonanych dotąd ludzi rządzących ich światem.

W miarę rozwoju fabuły odkrywamy, jak daleko sięgają intrygi i tajemnice, a także jakie przeszkody stają przed bohaterkami. Każdy element tej skomplikowanej gry ma swoje znaczenie i wpływa na zakończenie historii, które stanowi prawdziwą perełkę.

Książka liczy 614 strony, ale ani jeden fragment nie jest zbędny. Autor doskonale wie, jak budować napięcie, bez „zapychaczy stron” w postaci niepotrzebnych dialogów czy opisów. Każdy rozdział wnosi coś kluczowego do całości, a krótkie, ale treściwe sekcje utrzymują dynamiczne tempo i nie pozwalają się nudzić. To opowieść pełna akcji, humoru, ale też refleksji nad odwagą i determinacją w obliczu beznadziejnej sytuacji.

Na początku książka może wydawać się zwykłym thrillerem, który nie wyróżnia się na tle innych, ale im więcej tropów odkrywamy, tym bardziej wciąga. Z każdym kolejnym rozdziałem napięcie wzrasta, co sprawia, że trudno się od niej oderwać. Autor doskonale operuje zwrotami akcji, a zakończenie tej części, jest wyjątkowe – nieoczekiwane, w pełni satysfakcjonujące, a jednocześnie otwierające furtkę do kolejnych części.

"Wszystko płonie" to fascynujący thriller z wyjątkowo mocnymi bohaterkami, które przełamują schematy i biorą sprawy w swoje ręce. To książka pełna akcji, nieoczekiwanych zwrotów i doskonale skonstruowanej intrygi. Juan Gómez-Jurado po raz kolejny udowadnia, że potrafi połączyć wartką fabułę z głębszymi refleksjami o ludzkiej naturze i granicach odwagi.