Wyspa recenzja

„Wyspa” Adrian McKinty

O autorze usłyszałem pod koniec roku 2019, kiedy po raz pierwszy w Polsce została wydana jego książka. Swego czasu „Łańcuch” był bardzo popularny i zbierał dobre opinie. Chciałem ją przeczytać, ale do tej pory mi się nie udało. Także „Wyspa” była moim pierwszym spotkaniem z autorem i muszę przyznać, że książka mi się bardzo podobała.

Gdy Heather poślubia Toma, wdowca z dwójką dzieci, stara się zrobić wszystko, żeby zdobyć przychylność niechętnych do niej nastolatków. Pomóc w tym mają wspólne rodzinne wakacje. Ostatecznie wyjeżdżają do Australii w związku z konferencją, w której udział ma wziąć Tom. Wakacje nie przebiegają jednak najlepiej, dzieci są niezadowolone i pesymistycznie nastawione do wszystkiego. Rodzina dostaje propozycję zwiedzenia prywatnej, tropikalnej wyspy „Dutch Island”, która jest niedostępna dla zwykłych turystów. Wszyscy chętnie przystają na propozycję. Jedno niefortunne zdarzenie sprawia, że prawdziwe oblicze wyspy i ludzi, którzy ją zamieszkują, zmienia się w sekundę. Prawo tam nie istnieje. Sprawiedliwość wymierza rodzina O'Neillów. Rozpoczyna się walka o przetrwanie.

„Wyspa” jest świetnie napisanym, zapierającym dech w piersi thrillerem. Na początku zaczyna się niewinnie. Poznajemy głównych bohaterów, relacje pomiędzy nimi i wydarzenia, które krok po kroku prowadziły do tragedii. Przyznaję, że ten początek trochę mi się dłużył, ale po tych pierwszych 30 stronach, jak już wszystko ruszyło to tak się wkręciłem w tę historię, że przeczytałem ponad połowę książki na jeden raz. Historia jest bardzo ciekawa, przepełniona nagłymi zwrotami akcji. Decyzje bohaterów są kluczowe i niosą za sobą poważne konsekwencje, jeden błąd może kosztować wiele. Podobało mi się przedstawienie przez autora takiej woli walki o życie swoje i swoich najbliższych. Historia uświadamia nam do czego zdolny jest człowiek w sytuacji zagrożenia. Książka wywołała we mnie wiele razy uczucie niepokoju, ciarki na plecach no i przyśpieszone bicie serca. Jest napisana w taki sposób, że w nią się po prostu wchodzi i przeżywa wszystko z bohaterami. Podczas tej książki towarzyszyły mi dokładnie te same uczucia, co podczas czytania „Igrzysk Śmierci” Suzanne Collins. Ogólny zamysł można porównać. Zamknięty teren, walka o życie i polowanie na ludzi. Plus dla autora za przedstawienie lokalnej przyrody. W Australii nigdy nie byłem, ale opisy w książce były na tyle barwne, że było łatwo wyobrazić sobie wszystkie opisywane miejsca.

Jedna z lepszych książek tego roku. Dynamiczna, pełna akcji, wywołująca wiele skrajnych emocji. Naprawdę polecam, nie sposób się od niej oderwać. Na pewno miło spędzicie przy niej czas i nie będziecie żałować. Po „Wyspie” wiem, że muszę koniecznie sięgnąć po inne książki autora.

Książkę otrzymałem z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl