Wyrwana z piekła talibów recenzja

„ Chora interpretacja nauk islamu i skrajny radykalizm doprowadziły do wielu tragedii.” (str.51)

Bohaterką jest Nilofar, kobieta która zaangażowała się w walkę o prawa kobiet. Ponieważ znalazła się na liście osób do likwidacji musiała uciekać z Afganistanu rządzącego przez Talibów. Nie chciała opuszczać kraju. Lecz obawa o utratę życia swojego i rodziny zmusiła ją do tego.

„ Nie zawsze warto czekać na to, co przyniesie los, bo ten potrafi być okrutny.” (str.86)

Jej ojciec był postępowym, szanowanym nauczycielem. Wyedukował swoje dzieci. Był dla nich tolerancyjny i wyrozumiały. Po przykrym wydarzeniu jakie spotkało Nilofar w wieku 4 lat ojciec zdecydował, że będzie chłopcem.

„ W kraju, który nienawidzi kobiet, możliwość zmiany w mężczyznę jest prawdziwym błogosławieństwem.” (str.32)

Córki w patriarchalnym społeczeństwie Afganistanu nie były cenione. Liczyli się tylko synowie. Tradycja przemiany córki w chłopca była powszechnie praktykowana, dzięki czemu dziewczynki miały dostęp do męskiego świata i edukacji. Dziewczynki nie były uświadamiane o zmianach w ich organizmie, a pierwsza miesiączka napawała je przerażeniem. Powrót Nilofar do roli dziewczyny był dla niej koszmarem. Straciła upragnioną wolność i przyjaciół.

Nilofar przybliża historię Afganistanu, który był łakomym kąskiem dla wielu, gdzie kultura, religia, styl życia zmieniały się w zależności od tego kto rządził krajem. A każde rządy były krwawe. Najpierw okupacja rosyjska okupiona śmiercią wielu niewinnych ludzi. Później rządu Talibów, które zmieniły życie mieszkańców w horror. Wprowadzono obowiązek przestrzegania radykalnych wartości islamskich, mnóstwo nakazów i zakazów. Nieprzestrzeganie ich groziło kalectwem czy śmiercią.

Najbardziej ucierpiały kobiety, które zamknięto w domach z zakazem opuszczania ich. Nilofar opowiada smutne i przerażające historie swoich znajomych i sąsiadów. Opisuje też dramatyczne wydarzenia, których była świadkiem lub o których słyszała. Wielu z nich straciło życie, a dalsze losy pozostałych były nieznane. Opowiada też o zakrojonym na szeroką skalę procederze wykorzystywania seksualnego chłopców i roli warlordów w nim.

Mimo okrutnych czasów ludzie starali się ubarwić tę szarą rzeczywistość. Rozrywka była zakazana, kina Talibowie wysadzili. Jednak w kraju rozwijało się podziemie zakazanych towarów. Bohaterka określiła Talibów jako niezbyt rozgarniętych, ograniczonych ponuraków.

Po wyzwoleniu spod patriarchatu Talibów powiało wolnością, radością i nadzieją. Zrujnowany kraj zaczął się odbudowywać. Kobiety wreszcie wyszły ze swojego więzienia i otrzymały nawet prawo do głosowania. Odważyły się walczyć o swoje prawa i niezależność. Ich życia stało się walką o przetrwanie.

Nilofar odnalazła się w nowej rzeczywistości. Była matką, kobietą biznesu i aktywistką. Realizowała się na każdym polu. Udowodniła, że kobiety mogą odnosić sukcesy. W jej ślady poszło wiele kobiet. Miały ciężko w życiu, dlatego wiedziały jak pokonać przeciwności losu.

Talibowie nie zrezygnowali ze swoich dążeń do rządzenia krajem. Kiedy NATO zakończyło swoją misję w Afganistanie wyszli z podziemia i pokazali na co ich stać. W realizacji swoich planów byli bezwzględni. Ludzie masowo zaczęli opuszczać kraj. Wśród nich po wielu problemach znalazła się Nilofar z rodziną.

Jak wszystkie książki Autora przybliżył prawdę i brutalną rzeczywistość jaka miała miejsce w Afganistanie. Książkę czytało się z niedowierzaniem, że są na świecie tak zacofani ludzie, którzy wielokrotnie łamiąc prawo i Koran karali ludzi często za niewinność. Lektura warta polecenia.