Córka dawcy nasienia recenzja

Chrysta Bilton w swoim reportażu „Córka dawcy nasienia. Jak poznałam 35 swoich braci i sióstr” opisuje, jak to jest wychowywać się w rodzinie, której daleko do normalności. Mama jest alkoholiczką, narkomanką i lesbijką. Ojciec jest dawcą nasienia, który, jak się okazało, doszukał się w tym procederze niezłego źródła dochodu. No i pozostaje jeszcze kwestia 35 rodzeństwa.

Sam tytuł zasugerował mi, że Chrysta w swoim reportażu opowie nam o tym, jak poznała swoje rodzeństwo. Jednak prawda jest taka, że całość znacznie odbiega od tego wątku i w głównej mierze jest to nic innego jak autobiografia Bilton. Rodzeństwo pojawia się tutaj głównie na początku i w kilku ostatnich rozdziałach, co muszę przyznać, troszeczkę mnie rozczarowało. Jednak cała reszta wynagrodziła mi ten mały niesmak.

Życie Chrysty nigdy nie należało do najłatwiejszych, ale trzeba przyznać, że było niezwykle fascynujące. Podziwiam autorkę za odwagę, że postanowiła się nim z nami podzielić. Z niezwykłą szczerością pisze o relacjach z matką, której daleko było do ideału, ale która kochała swoje córki i starała się zapewnić im jak najlepsze życie. Mówi o ojcu, który odegrał w jej życiu bardzo ważną rolę, ale i mocno w nim namieszał. Z każdej strony bije tu ogrom emocji. Chrysta pisze o trudnych wyborach, niełatwych relacjach z rówieśnikami i rodziną, ale i poszukiwaniu własnej tożsamości, co w tak „dysfunkcyjnej” rodzinie wcale nie jest łatwe.

Niejednokrotnie autorka wspomina, że były momenty, w których czuła się jedyną dorosłą osobą, a była tylko dzieckiem/nastolatką. Co może niektórych zaskoczyć, autorka nie chowa urazy do rodziców i pisze w taki sposób, jakby wszystko im wybaczyła i zrozumiała, że po prostu nie potrafili inaczej żyć.

Sama książka porusza ważną kwestię zapłodnienia in vitro i zmusza do zastanowienia się nad istotą rodzicielstwa, etyką zostania dawcą nasienia i konsekwencjami, jakie może ono za sobą nieść.

„Córka dawcy nasienia. Jak poznałam 35 swoich braci i sióstr” to historia, która wzbudza wiele emocji, dostarcza wielu wrażeń i skłania do refleksji. Jest to lektura, która pozostawia czytelnika z pytaniami dotyczącymi kwestii rodzicielstwa, bycia dzieckiem, ale i poszukiwania własnej tożsamości. Serdecznie POLECAM!