Obcy. Nieznane stany świadomości recenzja



Ziemię opanował chaos. Półkulę północną trawi wojna z Państwem Islamskim. Nie ma bezpiecznego kraju, terror opanował wszystkich. Powróciły kontrole graniczne, prześladowania. Mało tego, Słońce również ma pewne plany co do naszej pięknej Planety. Poprzez wybuch geomagnetyczny pada technologia, energia, satelity zostają zamienione w proch. Do nikogo nie dochodzi, że jest to wina ludzkości. Prawie do nikogo, bo świadomym jest chyba tylko Chris Wilton. Ów mężczyzna mieszka w RPA i od jakiegoś czasu dręczą go dziwne wizje senne, które zaraz po przebudzeniu przemijają. Chris za wszelką cenę chce odkryć co u licha dzieje się na całym świecie i czy mary senne nie są czymś jakby przepowiednią. Co takiego tak naprawdę się dzieje, czy Ziemi i ludzkości grozi zagłada, a może ktoś ingeruje w życie na Ziemi?

Krzysztof Więckiewicz tym tytułem debiutuje w gatunku sf. I muszę przyznać, że debiut ten jest dość dobry. "Obcy. Nieznane stany świadomośći" to książka, która swoją treścią skłania do refleksji. Szkoda tylko, że pierwsza połowa książki nie zwala z nóg... Opis jest bardzo intrygujący i kupił mnie. Liczyłam na akcje, na mega dystopijną wizję przyszłości, a dostałam mętlik w głowie. Akcji tutaj mamy praktycznie zero. Przez większą część książki zastanawiałam się, gdzie jest ta cała wojna z islamem, gdzie jakieś zamieszki, co się dzieje na Ziemi. Serio liczyłam na wielkie buum, oczami wyobraźni chciałam widzieć zniszczenia, ale nie ujrzałam nic. W zamian dostałam ciekawe wizje senne głównego bohatera, które bardzo mocno mnie zaciekawiły oraz refleksje nt życia na Ziemi i podłości ludzkiej. Ta treść niewątpliwie była bardzo ważna, ale trochę zbyt nudna. Mamy tutaj bardzo dużo opisów, brakuje dynamizmu, raz patrzymy w przeszłość, raz w przyszłość zaraz mamy dziwną teraźniejszość. Niezły chaos czytelniczy. Na szczęście, gdy minęłam połowę książki zaczęłam dostawać odpowiedzi na stawiane przeze mnie pytania. Nareszcie zaczęłam ogarniać ten czytelniczy chaos i przepadłam w treści totalnie. Tylko co z tymi Obcymi? Są oni obecni od początku do końca. Poruszają się po naszym globie, robią nam eksperymenty, pociągają za sznurki. Mają wobec nas plan i zrobią wszystko by go zrealizować. Chris jako człowiek o otwartym umyśle został wybrany przez nich. Muszę przyznać, że tutaj Autor wykazał się bardzo dobrze. Do tej pory do końca nie wiem czy postaci stawiane przed bohaterem byli ludźmi czy Obcymi właśnie i za to bardzo dziękuję. I tą część książki widzę jako dobry scenariusz do filmu.


Na początku pisałam, że książka swoją treścią skłania do refleksji. Skłania i to bardzo. Wizja przedstawiona przez Pana Krzysztofa jest możliwa. Tezy jakie przedstawia mają moje poparcie. Poglądy mamy podobne. Wielokrotnie zwraca on uwagę na problemy natury ludzkiej. Odsłania, że dla władzy i pieniędzy możemy zrobić niemalże wszystko nie patrząc się na konsekwencje. Sami skazujemy się na zagładę. Stale chcemy posiadać więcej wszystkiego. Zaś ukazane cywilizacje pozaziemskie zostały opisane w bardzo oryginalny sposób. Nie są to Obcy znani z amerykańskich filmów, którzy porozumiewają się z nami za pomocą znaków na polach pszenicy czy grą świateł na niebie. Są to niezwykle inteligentne istoty, rozwinięte technologicznie, ciekawe innych kultur i innego życia dla wiedzy. Książka napisana bardzo prosty językiem, mimo wszystko była to interesująca podróż z Obcymi w tle. Mimo braku akcji, która zwala z nóg, to po dłuższej analizie cieszę się, że sięgnęłam po tę pozycję, bo skłoniła mnie do refleksji nie tylko na temat życia pozaziemskiego, ale i tego ziemskiego dobrze mi już znanego. Jeszcze co mi się nie podobało prócz braku akcji były niektóre wulgarne wręcz zwroty względem kobiet czarnoskórych, typu "wielki zad" - no okropność jak dla mnie. Proszę o więcej szacunku, bo dla mnie był to ewidentny przejaw jego braku.

Książka została otrzymana z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.