Córka rzeźnika recenzja

Jest koniec XIX w. , zabór rosyjski, miasteczko Motol nad rzeką Jasiołdą. To właśnie ta rzeka jest najważniejsza. To z jej powodu sięgnęłam po „Córkę rzeźnika”. Szukałam książek związanych z miejscowościami pojawiającymi się czasie wędrówki bohaterki m.in. Baranowicze, Nieśwież, Mińsk, Grodno, Tobułki, ponieważ chciałam lepiej poznać tereny, na których urodził się i spędził pierwsze 8 lat życia mój tata. Ukazane zostało też środowisko Żydów. Nie zdawałam sobie sprawy, że była to niezwykle liczna społeczność. Opisane zostały zwyczaje, obyczaje i codzienne życie biednych Żydów, którzy chcą doczekać Mesjasza na tych właśnie terenach. Nazywają to Polin „tutaj odpoczniesz”.

Wszystko zaczyna się od zniknięcia Cwi – Meira, męża Mindy Szpajzman. Lawina nieoczekiwanych zdarzeń ruszyła po załamaniu się Mindy, która niczego wielkiego od życia nie oczekiwała, jak tylko mieć męża, dzieci, być żoną i matką. Kiedy ten stabilny obraz ulega zniszczeniu, kobieta nie może sobie poradzić z sytuacją. Jej siostra Fania Kajzman, kobieta niezwykła, wilde chaje, dzika bestia ( swój przydomek i niezwykle umiejętności posługiwania się nożem rzeźniczym zyskała już w dzieciństwie, kiedy pomagała ojcu, żydowskiemu rzeźnikowi, mistrzowi rytualnego uboju zwierząt), żona, matka pięciorga dzieci, bierze sprawy w swoje ręce i wyrusza na poszukiwanie zaginionego szwagra. Staje się to jej misją, zgodnie z przykazaniami zawartymi w Biblii. Fania bierze sobie do serca zalecenie Najwyższego i znika, pozostawiając wiadomość: „Dbajcie o siebie do mojego powrotu”. Wraz z nią wyrusza miejscowy, nie ze swojej winy, wyklęty ze społeczności żydowskiej, Żiżko Breszow.

Powieść drogi. Różni bohaterowie pojawiający się w czasie wędrówki Fani dołączają do niej w ten czy inny sposób, dobrowolnie albo przypadkowo. Zmieniają swoje poglądy, podejście do życia, relacje ze społeczeństwem. Porzucają dotychczasowy tryb życia, czasami z chęci, jak Żiżko Breszow , czasami z konieczności, jak Patryk Adamski , a czasami przez przypadek, jak Patyk czyli Szlejmel Kantor.

W poszczególnych rozdziałach opisywane są historie z życia pojawiających się bohaterów. Są one mniej lub bardziej niezwykłe, często tragiczne czy wręcz traumatyczne. W powieści drogi cel jest jeden, ale zdarzenia w trakcie jej trwania uczą i bawią. Sprawa, którą miała załatwić Fania Kajzman, w swojej prostocie i przy licznych zbiegach okoliczności, postawiła na nogi całą armię imperium rosyjskiego. Jak tu nie doszukiwać się drugiego dna? Chociaż sprawa jest prosta, jak to bywa przy niesprzyjających okolicznościach, mocno się komplikuje.

Powieść pisana językiem, jaki uwielbiam. Narracja w czasie teraźniejszym przybliża nam czasy i sytuacje. Tłumaczka, Anna Halbersztat, spisała się znakomicie. I przy tym bajeczna okładka :)