Wszystko przed tobą recenzja

Niewyobrażalna tragedia po której został tylko ból, cierpienie i tęsknota. Czy po stracie wszystkiego, co było w życiu ważne można rozpocząć nowe życie? To wydaje się niemożliwe...

Mallory Keswick miała wszystko. Kochającą się rodzinę, wymarzony dom, ukochanego pieska, była szczęśliwą kobietą. W jednej chwili to wszystko straciła. Tragedia jak się wydarzyła pogrążyła ją w żałobie i odebrała chęć do życia. Nic nie jest w stanie ukoić jej bólu. Cała radość i szczęście uleciało z niej w jednej chwili. Jednak życie toczy się dalej... Z biegiem czasu Mallory zaczyna układać swoje życie na nowo. Wie, że nie może się poddać. Czy uda jej się uporać ze stratą? Czy ma szanse na normalne życie?

Mam bardzo mieszane uczucia co do tej książki. Powiedziałabym nawet, że się rozczarowałam. Na początku poznajemy rodzinę Mallory, ich relacje, silną więź jaka ich łączy i ogromną miłość. Niestety było to dla mnie nużące. Opisy niektórych miejsc i pomieszczeń wydawały mi się niepotrzebne, nudziły mnie. Kilkukrotnie odniosłam wrażenie, że niektóre zdania się powtarzają. Dopiero druga połowa książki wywołała u mnie emocje. Wiadomość o tragedii jaka się wydarzyła doprowadziła mnie do łez.  Żałoba, to nie jest łatwy i przyjemny temat. Ciężko jest wyrazić słowami co naprawdę się czuje. Jednak autorce udało się przelać na papier uczucia, jakie zazwyczaj towarzyszą nam w takiej sytuacji. I to by było na tyle jeśli chodzi o mój zachwyt nad tą książką. Kiedy po kilkunastu tygodniach Mallory postanawia z dnia na dzień wrócić do domu z gotowym planem na przyszłość i przekonaniem, że wszystko się uda, odniosłam wrażenie, że popada ze skrajności w skrajność. Zakończenie było dla mnie nijakie, jakby nagle zabrakło autorce pomysłu na historię bohaterki. Zdecydowanie brakowało mi czegoś więcej.
Mimo, że mnie ta książka nie porwała, uważam, że warto ją przeczytać choćby po to, aby przypomnieć sobie jak kruche i przewrotne bywa życie.