Wszyscy muszą zginąć recenzja

Dawno nie czytałam tak świetnie skonstruowanego thrillera!

Błażeja poznajemy w dniu , kiedy w jego szkole mają odbyć się klasowe wigilie. Chłopak jak gdyby nigdy nic wychodzi rano z domu. Jednak już kilka godzin później staje się uczestnikiem przerażających wydarzeń. Do warszawskiego liceum im. Freuda wpada grupa zamaskowanych terrorystów. Podkładają ładunki wybuchowe w sali, w której odbywa się apel. Po ich zdetonowaniu strzelają do ocalałych uczniów, nie oszczędzając kompletnie nikogo, kto staje na ich drodze. Okazuje się, że Błażej Dragiel, syn znanego przedsiębiorcy, jest jednym z zamachowców. Kiedy podczas ucieczki trafia na swoją wieloletnią przyjaciółkę, Kaję Almond, nastolatek przeżywa chwilę zawahania. Nie jest w stanie podjąć decyzji o zabiciu dziewczyny. Zdesperowany, kieruje broń w samego siebie. Strzela. Popełnia samobójstwo.

Akcja toczy się równolegle na kilku płaszczyznach czasowych. W teraźniejszości, czyli w dniu ataku i okresie tuż po nim, widzimy dramat Kai, na którą po fatalnych wydarzeniach spływa fala hejtu. Czy jako najbliższa przyjaciółka mordercy, ma coś wspólnego z zamachem?
Jednocześnie autor, klatka po klatce, odsłania przed nami kolejne fakty z przeszłości. Obserwujemy zmagania nastolatków z ciężką codziennością w dysfunkcyjnych rodzinach oraz wśród, często bezwzględnych, rówieśników.
Ciekawym motywem jest też historia tajemniczego mężczyzny i małego chłopca, tocząca się w bliżej nieokreślonej przeszłości.

Autor snuje tę opowieść, fragment po fragmencie wtajemniczając nas w zagmatwany świat Błażeja, Kai i reszty bohaterów. Potężna rzeka zła przepływa przez tę książkę. Jednocześnie jesteśmy świadkami dramatu bohaterów, ich bezradności wobec bezkompromisowego środowiska.

Mnie ta historia poruszyła do głębi. Pojawia się w niej wiele ważnych, jakże aktualnych problemów społecznych. Nietolerancja wobec osób, które mają śmiałość żyć inaczej, według swoich zasad, ze swoimi uczuciami i sumieniami, chwilami jest wręcz przytłaczająca. A zakończenie? Cóż. Czytajcie, bo naprawdę warto.