Wszystkie twoje kłamstwa recenzja

Kłamstwa. To motyw przewodni tej powieści i to one dominują fabułę. Wszyscy tam kłamią.

W tej niespiesznej opowieści podążamy za Sadie Roper, córką, żoną, matką, przyjaciółką, adwokatką, i to jej oczami „oglądamy” wydarzenia. Po burzliwym rozstaniu z mężem Sadie postanawia wrócić ze Stanów do Londynu i przyjąć kłopotliwy spadek po zmarłej matce. Spadek jest obarczony niemal zaporowymi obwarowaniami i niosący za sobą konieczność zmierzenia się z traumami przeszłości. Sadie zgodnie z wolą matki zawartą w testamencie zapisuje swoją jedenastoletnią córkę Robin do ekskluzywnej szkoły dla dziewcząt, do której sama kiedyś uczęszczała i której szczerze nienawidziła. I wtedy zaczynają się prawdziwe kłopoty. Nieświadome zagrożenia zostają wciągnięte w morderczą rywalizację o palmę pierwszeństwa i stypendium.

Bardzo ciekawie zbudowany jest tutaj wątek rywalizacji między dziećmi, ale przede wszystkim między rodzicami przerzucającymi własne, niespełnione ambicje i doświadczenia z przeszłości na swoje dzieci. Zmuszanie ich do wytężonej pracy, często ponad siły i możliwości, nieustająca presja, ciągłe podnoszenie poprzeczki i wmawianie im, że to wszystko dla ich dobra. Wszystko to podszyte jest zawoalowanymi pretensjami, poczuciem niezadowolenia z niespełnionych oczekiwań, a kończy się wypaczeniem umysłu i charakteru młodego człowieka, a w konsekwencji prowadzi do tragedii.

Obok toczą się jeszcze dwa wątki poboczne: sytuacja związana z małżeństwem Sadie oraz proces o molestowanie uczennicy przez nauczyciela, w którym Sadie jest jednym z adwokatów obrony. W tych epizodach również roi się od kłamstw.

Zakończenie otrzymujemy na kilku ostatnich stronach. Jest ono nieco powierzchowne, wygląda trochę jakby bohaterowie ot tak przeszli nad wszystkimi zdarzeniami do porządku dziennego ciesząc się, że nie było większych szkód. Zdecydowanie zabrakło mi dogłębniejszej analizy zagadki i motywów. Finalnie stawiałam na kogoś innego więc byłam trochę zaskoczona ostatecznym rozwiązaniem, z którego i tak nie wynika, czy prawdziwy winny poniesie karę.

Nie powiedziałabym, że jest to thriller, który przyprawia o gęsią skórkę, ale na pewno ma wiele elementów, które napawają solidnym niepokojem. Akcja budowana jest powoli, a napięcie dawkowane zdanie po zdaniu. Nie ma w tej książce gwałtownych zwrotów akcji, ale zastąpiono je niespodziewanie wślizgującymi się nowymi tropami. Duża część historii rozgrywa się w aspekcie psychologicznym, w sferze domysłów i niedopowiedzeń. W gęstym sosie kłamstw. Niewątpliwie jest w tej powieści coś takiego, że nie można jej porzucić. Dominująca atmosfera cichej przemocy, sekretów i poczucia, że wszystko jest nieprawdą, iluzją, mocno oblepia i wciąga niczym bagna Everglades.

Za wszystkie kłamstwa Harriet Tyce dziękuję wydawnictwu Świat Książki :)