One płoną jaśniej recenzja

Ta książka roztrzaskała moje serce na kawałki. Nie sposób zapomnieć o losie dwóch dziewczyn, które nic nie znaczą, bo urodziły się w Indiach, na wsi, w niskich kastach. Córka to przekleństwo dla ojca, trzeba zapewnić jej posag jakiego żądają rodzice przyszłego małżonka. Niestety żaden posag nie gwarantuje młodej małżonce dobrego traktowania. Jest traktowana jak służąca, znosząc upokorzenia i przemoc, a nawet okaleczenia. Przerażająca historia dwóch dziewcząt, które zaprzyjaźniają się jako nastolatki. Obie mają ciężkie dzieciństwo, obie ciężko pracują, ale ich praca nie jest doceniana. Jedyne chwile radości to te które mogą spędzić razem rozmawiając. Ich drogi się rozchodzą gdy jedna z nich ucieka z wioski po tragedii, która ją spotkała, a druga zostaje wydana za mąż. Ta przyjaźń daje im siłę by przetrwać tragicznie ciężkie chwile, daje im nadzieję. Osamotnione w swojej walce o lepszy los, marzą o odrobinie szczęścia. Czy los pozwoli im się spotkać? Czy potrafią o siebie zawalczyć? Warto przeczytać! Daje do myślenia!