Chwała mojego ojca Zamek mojej matki recenzja

Miałem szczęście, że pierwszą przeczytaną książką w tegoroczne wakacje okazały się "Wspomnienia z dzieciństwa" Marcela Pagnola. Jest to wyjątkowo lekka i czarująca opowieść o wakacyjnych przygodach 8 letniego Marcela na południu Francji w początkach XX wieku. Obawiam się tylko, że recenzja książki "Chwała mojego ojca. Zamek mojej matki" nie odda tej sielanki i ciepła z jakim autor opisuje swoją rodzinę i wakacyjną wyprawę.

Na początku książki poznajemy bohaterów książki czyli najbliższą rodzinę pisarza. Ojca Józefa, nauczyciela szkoły powszechnej, matkę, młodsze rodzeństwo i ciotkę Różę z mężem, wujem Juliuszem, zapalonym myśliwym. To za jego sprawą rodzina wynajmie "willę za miastem" (a w rzeczywistości stary, zapuszczony domek) by spędzić tam pełne przygód letnie wakacje.

Stary sad otaczający wille natychmiast zamienia się w arenę indiańskich potyczek z białymi twarzami, walki z inwazją mrówek i drobnych braterskich uszczypliwości. Wielkimi krokami zbliża się jednak dzień otwarcia sezonu na polowanie. Wuj Juliusz swoimi opowiadaniami zaraża pasją szwagra a także nieświadomie małego Marcela, chociaż nikt nie ma zamiaru zabrać go na wielką przygodę.

Zaradny chłopak planuje samodzielną wyprawę śladami dorosłych. Początkowo ukryty w karłowatym lesie na szczycie wzniesienia nagania zwierzynę dumnym z siebie, ale niczego nieświadomym myśliwym. W końcu jednak gubi się i przeżywa chwile ogromnego strachu. Pomimo to budzi się w nim wielka miłość do przyrody i prowansalskich wzgórz.

W ciągu najbliższych miesięcy Marcel spotka na swojej drodze prawdziwego przyjaciela, wielu dobrych ludzi a także kilku podłych typków.

Wszystkie te wydarzenia są opisane gawędziarskim stylem, z ogromną dozą humoru i sentymentu do czasów, które nigdy nie wrócą. Plastyczne opisy przyrody i zwierząt padających łupem myśliwych pozwalają poczuć się jakbyśmy znaleźli się nad brzegiem Morza Śródziemnego w ciepły sierpniowy dzień. Uroku książce dodają piękne, charakterystyczne ilustracje autorstwa Jeana-Jacques Sempé znanego z serii książek o Mikołajku.

Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że to książka dla dzieci jednak to mylne wrażenie. Bohaterem książki jest dziecko i jego spojrzenie na świat, zarówno ten związany zabawą ale także na problemy dorosłych. Mały Marcel obserwuje ścieranie się laickiego światopoglądu swojego ojca i głęboko wierzącego wuja a także ich trudną przyjaźń, poznaje problemy polityczne współczesnej mu Francji i jest świadkiem prawdziwej katastrofy, groźby utraty pracy przez ojca.

Książka najprawdopodobniej nie spodoba się miłośnikom wartkiej akcji, której tutaj nie uświadczą w ogóle. Za to wszyscy lubiący gawędy i spokojne sielankowe klimaty powinni być wniebowzięci. Jest to idealna lektura wakacyjna, spokojna, lekka z humorem i bez dużego ładunku emocjonalnego. Z powodu, że książka musi się wpasować w dosyć określony gust czytelniczy daję ocenę 4+ jednak w mojej biblioteczce ląduje na półce ulubionych lektur.