Cień bolesnych wspomnień recenzja

Powieść przepełniona emocjami oraz wydarzeniami w czasie II wojny światowej.

Anna jest 16-letnią córka Petera i Pauline Schulz.Nagła choroba zabiera Annie mamę powodując ze jej świat staje się szary.Ojciec Anny otrzymuje ofertę pracy w Choczewie-niedaleko Lęborka.Zabiera córkę i przeprowadza się.
Oboje przepełnieni nadzieją i wiarą na lepszą przyszlość starają się ułożyć swoje życie.
Poznany Karl na nowo odkrywa w Annie miłość.W wyniku tego po roku zostają małżeństwem z planami na wspólna przyszłość
Wybuch II wojny światowej niweczy ich plany,ponieważ Karl zostaje powołany do wojska zostawiają ciężarna Anne.
Dziewczyna ma tylko wsparcie ojca.
Jakie niespodzianki szykuje dla Anny życie?Czy pisane jest jej upragnione szczęście?

Jest to smutna i wzruszająca historia o losach prostych ludzi,którzy pragną poczuć namiastkę szczęścia w trudnych czasach w których żyją.Muszą znieść gorycz straty i akceptację życia w czasie wojnie
Historia jest niezwykle dopracowana ,pomimo tego ze jest fikcja literacka to autorka niesamowicie połączyła i przedstawiła losy ludzi w okresie wojennym
Wraz z bohaterami przeżywałam ich troski,samotność,stratę i nadzieje na lepsze jutro.
Obraz wojny i jego skutki zostały wspaniale ukazane-pokazując co niosła ze sobą.
Tęsknota ludzi za swoimi bliskimi oraz sceny ,które żadne z nas nie chciałoby przeżyć w swoim życiu…

Książka niesie ze sobą przekaz i zmusza czytelnika do zastanowienia się nad swoim zyciem oraz abyśmy doceniali to,co mamy w wolnym,niepodległym kraju

Wspomnienia zostają z człowiekiem na zawsze.Powodują ból i niezrozumienie dlaczego nasze życie wyglądało tak,a nie inaczej.
Książka mną wstrząsnęła i poruszyła uświadamiając,że mamy bardzo dużo.Niestety obecnie ludzie nie potrafią docenić tego,czego mają,ponieważ nasze obecne życie jest w ciągłym biegu.Ciagle za czymś gonimy,nie majac chwili dla siebie i pokory dla czasów-bez wojny.

Polecam przeczytanie książki.
Dostarczy wielu emocji,które wstrząsną powodując zastanowienie się nad swoim zyciem.