Cień bolesnych wspomnień recenzja

,, Po latach smutku i żalu zrozumiała, że aby zrobić krok do przodu, musi zaakceptować swoją przeszłość, co wcale nie było łatwym zadaniem"- fragment książki.

Anna to wchodząca w dorosłość młoda kobieta, która musi zmierzyć się ze śmiercią matki, opieką nad załamanym ojcem i przeprowadzką do miejsca, w którym oboje mają odnaleźć upragniony spokój. Anna poznaje społeczność małego miasteczka, a także Karla, który zostaje jej ukochanym mężem. Mają wiele pięknych planów na przyszłość, ich rodzina się powiększa, przed nimi wspaniałe, wspólne lata... Brzmi, jak plan pełen szczęścia, ale wszystko zmienia się we wrześniu 1939 roku.
Roku, w którym świat zamiera, plany blakną, a potrzebna tak bardzo nadzieja zanika, z każdy upływającym dniem...

,, Cień bolesnych wspomnień" to trudna i smutna lektura, w której Autorka pokazuje różne odcienie cierpienia, które zmienia zarówno życie osób cierpiących, jak i ich postrzeganie świata.
Wielowątkowa historia, w której losy bohaterów przeplatają się ze sobą, mniej lub bardziej ich do siebie zbliżając. Dzięki temu zwróciłam uwagę na to, że w życiu przewijają się osoby, które są w nim nic nie znaczącym epizodem, ale i takie, które mogą je diametralnie odmienić. I to zarówno w pozytywnym, jak i negatywnym sensie.
Autorka pokazuje również to, że w życiu, które jest nam dane, człowiek jest tylko punktem, który musi radzić sobie z tym, co go spotyka. Nie ma za bardzo wpływu na to, co jest mu już przeznaczone, pisane.
Miłość, nieprzemijająca pomimo upływających lat, zdrada, ból, dotkliwa strata, życzliwość ludzka to nieodłączne elementy tej książki, a także elementarne odczucia towarzyszące bohaterom.
Bardzo życiowa, realna i smutna opowieść, która zostaje w głowie po przeczytaniu. Ale i w jakiś sposób również piękna, ponieważ jej piękno tkwi w prostych fragmentach pełnych radości, dobroci i nadziei, które niedoceniane na co dzień, nabierają mocy, gdy ma się ich coraz mniej...
#bookstagram #bookstagrampl #czytampolskieksiazki #czytampolskichautorow