Współlokatorzy recenzja

Tiffi nie stać na wynajem mieszkania. Leon potrzebuje pieniędzy i dlatego postanawia wynająć swoje lokum. Układ jest o tyle szalony, bo dziewczyna będzie w nim spędzać noc, a mężczyzna w dzień. Nie mogą się również zobaczyć. Jednak wszystko się zmienia, kiedy zasada ta zostaje złamana.

„Współlokatorzy” jest jedną z tych pozycji, którą chciałam przeczytać, jak tylko się o niej dowiedziałam, jednak musiała przeczekać ponad rok od premiery. I tak jak się spodziewałam, dostałam lekką komedię romantyczną, przy której dobrze się bawiłam. Wątek pomiędzy Tiffi a Leoem nie jest jakiś nowy i bardzo szybko można się domyślić, w jaką stronę on pójdzie. Jednak tak, jak w przypadku tego gatunku, od początku kibicuje się głównym bohaterom. A ich relacja tworzy się od liścików pozostawionych po całym domu. I muszę przyznać, że uwielbiam takie elementy w powieściach. Wydają się inne od typowej rozmowy, a przy tym zawsze są ciekawe. W tym przypadku nie było inaczej. Stawały się miłymi, ciekawymi i zabawnymi formami rozmowy.

Trochę byłam zaskoczona, że w książce będą poruszane problemy przemocy psychicznej i wiążące się z nią skutki. Był tą z pewnością wątek, który na pewien moment odsuwał słodkość tej historii na bok. Podobało mi się również, że autorka pokazywała jak bohaterka sobie z nim radzi, a nie stworzyła punk, w którym zniknął. Dzięki temu stał się on bardziej realny.

Tak jak bywa w komediach romantycznych, zawsze pojawiają się sympatyczni przyjaciele bohaterów. I tutaj nie było inaczej. Zarówno przyjaciele Tiffi, jak i brat Leona okazali się przemiłymi osobami, które zawsze przybędą z pomocą bohaterom. I jeśli mam być szczera, to nie wyobrażam sobie tej książki bez tych drugoplanowych postaci. Zwłaszcza kiedy stawiali oni do pionu bohaterów.

Na okładce książki Beth O’Leary została porównana do Jojo Moyes. I coś w tym jest, bo tak samo przyjemnie czytało mi się jej książkę. W pewnym momencie nawet zaczęłam porównywać Tiffi do Lou z „Zanim się pojawiłeś”. Zapewniam jednak, że książki te znacznie się od siebie różnią. Całość oceniam bardzo pozytywnie. Świetnie z nią spędziłam wieczór i z pewnością przeczytam kolejne dzieła autorki. A ode mnie książka dostaje 7/10.