Spotkanie po latach recenzja

Czy piszecie czasami listy do siebie? Czy czujecie się dobrze same ze sobą?

Pewnie wiele z was odpowiedziało na te pytania negatywnie, bo przecież łatwiej nam jest siebie krytykować i widzieć swoje wady, niż myśleć o sobie dobrze. Bo pewnie wiele z was nie chciałoby się zmierzyć ze swoją przeszłością, poprzez napisanie listu do siebie. Bo nie lubimy wracać do momentów, sytuacji, które nie zostawiły w nas pozytywnych śladów. Nie lubimy pamiętać o złych rzeczach, samoistnie wymazujemy je z pamięci.

Czytając tę książkę wprost nie wierzyłam w naiwność Marty. W to jak bezgranicznie wierzyła w każde słowo Krystiana i jak nie widziała znaków, które ja wręcz od razu wychwyciłam i mi nie pasowały. Ale później przyszło zrozumienie. Bo zakochana kobieta jest w stanie zrobić i zmienić w sobie wszystko, po to by podobać się swojemu ukochanemu. Bo zauważyć znaki łatwiej jest stojąc z boku, niż będąc w tej relacji. Na szczęście dziewczyna miała dobrą przyjaciółkę, u której mogła szukać pomocy, pocieszenia i schronienia, kiedy odkryła prawdę. Prawdę, która nie była taka kolorowa jak mogłoby się wydawać. Miała przyjaciółkę, która stosowała afirmacje i która na każdym kroku starała się jej pomóc. Nie tylko w pogodzeniu się z zaistniałą sytuacją, ale także w pokochaniu siebie. Bo sytuacja z tym facetem bardzo wpłynęła na samoocenę Marty.

Bo każdy i każda z nas, będąc sobą, kochając siebie, staje się pewniejszym i przyjemniejszym, bo rozumiejąc praktyki stosowane w rozwoju osobistym jesteśmy w stanie lepiej rozumieć otaczający nas świat i dzięki temu lepiej akceptujemy siebie samych i inaczej patrzymy na innych.

A tak jeszcze wracając do tytułowego spotkania po latach. Czy pamiętacie swoją pierwszą szkolną miłość? A może była to pierwsza i ostatnia miłość? W tym przypadku zarówno Ola jak i Marta dostają zaproszenie na spotkanie klasowe zorganizowane po wielu latach od zakończenia szkoły. I choć początkowo Marta nie jest przekonana do tego by tam iść, to ostatecznie daje się przekonać swojej przyjaciółce i kobiety razem idą na to spotkanie. Niezdecydowana Marta nawet się nie spodziewa jaki finał będzie miało dla niej to spotkanie po latach. Czy szkolna miłość odżyje na widok mężczyzny, z którym długo była w latach młodzieńczych? Czy będą potrafili ze sobą normalnie rozmawiać? Cóż.. musicie przeczytać tę książkę, by się o tym przekonać ❤️.

Ja czytałam tę książkę z uśmiechem. I słowo, które mi się zakodowało po jej zakończeniu, to właśnie Wdzięczność. Czy myśleliście kiedyś by prowadzić Dziennik Wdzięczności? Czy zapisywaliście sobie za co jesteście wdzięczni danego dnia? Czytając znów pomyślałam o Kalendarzu Małych Przyjemności, który kiedyś stworzyła @migaffka i postanowiłam skupić się na tych małych przyjemnościach i zapisywać je każdego dnia.

A czy ty potrafisz dostrzec małe przyjemności, za które możesz być wdzięczna danego dnia? Po przeczytaniu tej książki z pewnością zaczniesz je dostrzegać ❤️.

Polecam, zdecydowanie ❤️.