Wrocławskie tęsknoty recenzja

„Często ludzie robią rzeczy tak straszne, że nie da się ich opisać w żadnej ludzkiej mowie.”

Podobnie jak setki innych ludzi Adela z rodziną opuszczają Kresy, pełni niepokoju jadą w nieznane na Ziemie Odzyskane. Po opuszczeniu ukochanego Lwowa nic już nigdy w życiu naszych bohaterów nie będzie takie samo. We Wrocławiu zastają zgliszcza i ruinę. Jak w takim miejscu zacząć na nowo żyć? Jednak nie ma odwrotu, pozostały tylko wspomnienia… Szubowie próbują odnaleźć się w trudnej rzeczywistości, Paweł i Julia chcą na nowo swoim dzieciom stworzyć choć namiastkę domu. Adela marzy o kontynuowaniu nauki, jednak w obecnej chwili jest to niemożliwe, znajduje pracę, jak może wspiera rodziców. Już wkrótce poznaje Jędrka. Józia po tragicznych przeżyciach nie może dojść do siebie, boi się wyjść z domu, mężczyźni jawią się jej jak najgorsze potwory. Petronela idzie do liceum, jednak mroczna przeszłość już wkrótce da o sobie znać…

Pisarka przenosi nas w trudny, niepokojący czas. Porusza istotne problemy ludzkiej egzystencji, umiejętnie lawiruje między różnorodnymi postaciami, wnikliwie i bardzo realnie ukazując ich prawdziwe oblicze. Przyjaźń, miłość, szacunek, silne więzi rodzinne. Dom, który jest azylem, daje poczucie bezpieczeństwa i ukojenie musi zostać na nowo stworzony. Rodzina, która jest opoką, wzajemne wsparcie, zrozumienie. Pierwsze porywy serca, miłość, samotność w związku, trudy codzienności. Rozczarowanie, które przychodzi po chwilach uniesienia, ból złamanego serca, gasnąca nadzieja na stworzenie szczęśliwej rodziny. Trudne decyzje i ich konsekwencje, próba zawalczenia o siebie. Powojenny, zniszczony Wrocław w całej okazałości, jest on istotnym elementem całej historii. A w nim zwyczajni ludzie, z różnych rejonów Polski, czy zdołają ze sobą współistnieć?

Przepiękna, mądra, wartościowa, smutna opowieść. Głęboko porusza, trąci czułe struny, chwyta za serce i nie daje się odłożyć, choć na chwilę. Obyczajowość idealnie współgra z prawdą historyczną. Poplątane ludzkie losy w całej okazałości, wyraźnie czujemy klimat tamtych czasów. Zapada w pamięć, z niecierpliwością czekam na kontynuację. Z całego serca polecam.