Wróbel w getcie recenzja

"Wróbel w getcie" to historia dwóch kobiet, które dzieli kilkadziesiąt lat historii. Autorka przedstawia nam równolegle losy obu bohaterek.

Kaję Makovsky poznajemy pod koniec lat 30. XX wieku, kiedy jej rodzinna Praga trafia pod niemiecką okupację. Zaniepokojeni docierającymi z zagranicy informacjami o losach Żydów, bliscy dziewczyny nakłaniają ją do ucieczki. Wprawdzie z oporami, jednak Kaja decyduje się na wyjazd, najpierw do Palestyny, a docelowo do Anglii. Nie zabawi tam jednak długo. W obliczu coraz większego okrucieństwa wojny postanawia wrócić do kraju, by uchronić najbliższych przed strasznym losem, jaki pisany jest wszystkim żydowskim rodzinom. Nieposkromiona odwaga zaprowadzi ją jednak w miejsca tak podłe, że ciężko je sobie nawet wyobrazić. Dziewczyna niejednokrotnie stanie przed niezwykle trudnymi wyborami, które będą potężnym sprawdzianem dla jej człowieczeństwa.

Sera i jej mąż William pojawiają się w książce w dniu, kiedy stają na ślubnym kobiercu. Tę piękną chwilę psuje im jednak okropna niespodzianka. William zostaje aresztowany za malwersacje finansowe, których rzekomo dopuścił się, prowadząc rodzinną firmę. Aby małżeństwo mogło cieszyć się sobą przez kolejne lata, na jaw muszą wyjść skrywane od lat tajemnice rodu Hanoverów.

Co łączy losy pary oraz wojenną bohaterkę Kaję? Okazuje się, że właśnie tytułowy wróbelek. Mała Sophie, dziewczynka cudem uratowana od śmierci w obozie koncentracyjnym, staje się spoiwem między czasami holokaustu i teraźniejszością.

Piękna opowieść o miłości, przywiązaniu i sile rodziny. Pokazuje, jak te wszystkie wartości mogą pomóc przetrwać nawet w najtrudniejszych czasach, kiedy wszechobecne okrucieństwo zbiera potężne żniwo. Jest to obraz ludzi, którzy potrafili sprzeciwić się systemowi, powiedzieć nie, mimo że narażali w ten sposób na wielkie niebezpieczeństwo siebie samych. Historia dodająca otuchy i budząca nadzieję, że nawet w świecie, w którym rządy objęło zło w czystej postaci, można zachować resztki przyzwoitości. Jest dowodem na to, że dobro, dzięki odpowiednim ludziom, zawsze ma szansę dojść do głosu.