Człowiek, a nie człowiek recenzja

Dobry wieczór!

Przychodzę dziś do Was z opinią książki, którą miałam okazję przeczytać w tym miesiącu.

Różnie postrzegane są osoby bezdomne. Na codzień mijamy takich ludzi, i w pogoni za swoimi sprawami nawet przez moment nie zastanawiamy się jak naprawdę wygląda ich życie. Nie znamy ich historii i nie wiemy dlaczego ich życie potoczyło się w ten sposób. Czy próbowali coś zrobić aby ich byt znów stał się lepszy? A może zaakceptowali to co przyniósł im los?

Wydawnictwo Waspos dało nam możliwość poznania tego środowiska od środka. W książce Andrzeja Dudy "Człowiek, a nie człowiek" poznajemy historię osoby, która stała się bezdomna. Markijan Sowa, pół Polak, pół Ukrainiec. Wynajmuje mieszkanie w Polsce, po powrocie z Ukrainy jego życie zmienia się diametralnie. Zamki w drzwiach zostały wymienione na nowe. Markijan nie może skontaktować się z osobą od której wynajmuje mieszkanie. Brak wyjścia i pomocy spowodował, że nasz bohater został zmuszony do nocowania na dworcu kolejowym w Gliwicach. Markijan stał się osobą bezdomną, bez dostępu do mieszkania, wody i braku możliwości zjedzenia porządnego posiłku. Ile człowiek jest w stanie kupić za kilka złotych, które starczą jedynie na dwa dni. Z takimi i innymi problemami musiał zmagać się Markijan każdego dnia.

Powieść jest napisana w formie pamiętnika, opisany jest każdy dzień z życia naszego głównego bohatera. Znajdziemy również opisy zeznań świadków, którzy uczestniczyli w czasie tego wydarzenia. Pomimo ciężkiej tematyki, książkę czyta się bardzo szybko.

Po przeczytaniu tej książki mam inne spostrzeżenia na temat bezdomności, widząc takiego człowieka na ulicy nie warto oceniać od razu takiej osoby, gdyż można się bardzo pomylić. Po takich lekturach człowiek inaczej patrzy na świat.

Polecam serdecznie do zapoznania się z tą lekturą!!!

Za egzemplarz oraz możliwość przeczytania książki dziękuję wydawnictwu @waspos 🤗🤗🤗