Wołając do Hille recenzja

„Wołając do Hille” to historia dotycząca życia osób homoseksualnych. Autorzy wprowadzają czytelnika w świat perwersyjnych, mocnych wydarzeń mających miejsce – początkowo – w świecie online. Początkowo bardzo trudno było mi się w tym odnaleźć. Język, wulgaryzmy i poruszane tematy - po prostu mnie zawstydzały. Ale warto było przetrwać początek, ponieważ z każdą kolejną stroną zarysowywała się wzruszająca, smutna, przerażająca historia głównych bohaterów.

Książka opowiada historię 3 osób. Piotra, Sebastiana i Roberta. Każdy z nich inny. Każdy z nich na innym etapie życia. Połączył ich chat internetowy dla osób homoseksualnych pragnących mocnych wrażeń w łóżku. Wpadli w dziwną relację, w swoisty trójkąt. Kryjąc się za nickami stawali się prowokacyjni, wulgarni i dali upust swoim fantazjom. Z czasem rzeczywistość online zaczęła przeplatać się z rzeczywistością. A to wiązało się z wyjściem poza zbudowany przez siebie avatar internetowy. Żaden z nich nie przypuszczałby, że pozornie niewinna znajomość może doprowadzić nie tylko do akceptacji swojej orientacji, ale również złamania życia jednemu z bohaterów.

Autorzy zaznaczyli, że opowiedziane w książce sytuacje miały miejsce w rzeczywistości. W realnym świecie. Ale ja, czytając tę książkę miałam nadzieję, że to jakiś „żart”, zabieg literacki. Bo gdyby to miałoby się wydarzyć naprawdę – to byłoby straszne i tym bardziej powalające na łopatki, jak ludzie potrafią być zagubieni w swoich emocjach, pociągu seksualnym i tym doprowadzać do krzywdy osób trzecich. Ta książka pokazała całe spectrum miłości pomieszanej z szaleństwem, brakiem akceptacji ze strony społeczeństwa i strachem. A to jest wystarczające do zrobienia mieszanki wybuchowej.