Fortel. W tajnej służbie II Rzeczypospolitej recenzja

Lektura czwartego tomu powieści pana Krzysztofa Gołucha pt.: W tajnej służbie II Rzeczypospolitej była dla mnie czymś wyjątkowym. Wydawać się mogło, że w czasie urlopu powinienem czytać lektury łatwe, lekkie i przyjemne. Zapewne książka o tematyce historycznej, o czasach gdy powstawaliśmy z kolan po 123-letniej niewoli zaborczej, nie powinna być wymarzoną na wakacje. Jednak siedząc na plaży 3 km od ukraińskiej i białoruskiej granicy, pochłonęła mnie bez reszty. Tak jak cały cykl. I:

Panie Krzysztofie! To nie apel, to nie prośba. Ja już nie mogę doczekać się kolejnych tomów i proszę mi tu nie pisać w posłowiu, że to zależy od nas, czytelników. Proszę się nie zastanawiać i pisać!

Wróćmy do powieści, której bohaterowie to nie tylko postaci historyczne, ale też osoby, dzięki którym możemy poznać, jak żyło się w tych ciężkich czasach nie tylko na ziemiach polskich, ale też po wschodniej granicy w Rosji, jak i zachodniej, w Niemczech i dalej na zachód, gdzie w Wersalu możni tego świata decydowali o granicach współczesnej Europy. Europy, która była rozbita, rozdarta, gdzie rodziły się nowe państwa i na mapy powracały stare tak jak Polska. Tam mieliśmy swoich reprezentantów Romana Dmowskiego i Ignacego Paderewskiego, których podpisy pod dokumentem wersalskim urzeczywistniły powrót naszej Ojczyzny na mapę Europy i Świata.

Ważnym elementem powieści jest tzw. gra wywiadów. Zarówno Niemcy, Rosjanie jak, i nasi przenikają się wzajemnie. Którzy z wywiadowców okaże się bardziej przebiegły od ich rywala. Każdy rozważa, jak mogło dojść to tego, że przeciwnicy odkryli prawdę o ich planach na przyszłość. To jeden z najważniejszych wątków powieści.

Nie sposób nie wspomnieć o najważniejszym (dla mnie) bohaterze cyklu, jakim był Bolesław Ignacy Wieniawa-Długoszowski, osobisty adiutant samego wodza, marszałka Józefa Piłsudskiego. Ten człowiek, barwna postać II Rzeczypospolitej, trwale zapisał się na kartach polskiej historii i, panie Krzysztofie, jak pan wspomniał pod moją recenzją poprzedniego tomu, zasługuje na osobną powieść.

Jak potoczą się losy Wiktora Adamczewskiego (w tym tomie mniej o nim), czy Tomasz Grobel wygrzebie się z więziennych czeluści i kto mu w tym pomoże? Wiele jeszcze się wydarzy, oj wiele. Mam nadzieję, że losy bohaterów poznamy do końca, a może i autor zaskoczy nas i jeszcze będziemy pasjonować się jego lekturą po... II wojnie światowej?

Książkę otrzymałem z Wydawnictwa Novae Res, za co serdecznie dziękuję.