Wojna jest kobietą recenzja

"Gdy zaczęła się wojna, zabrano mnie od matki, do obozu dziecięcego w Łodzi, tam, gdzie robiono doświadczenia medyczne na polskich dzieciach."

Druga wojna światowa, największa z tragedii na polskich ludziach i polskim terenie. Masakra, która doprowadziła do przelanej krwi w walce za wolność i bezpieczeństwo. Często to młodzi szli walczyć, wystawiając się na okupację wrogą. Jednak nie tylko mężczyźni w tych walkach są bohaterami. Szkoda, że zapominamy, iż kobiety, matki i nastolatki miały w tym wszystkim swoje zasługi.

Ból, strach, niepewność. Możesz nie doczekać zachodu słońca, bądź nie spojrzeć na wschód.

Wszystko, co mieli najcenniejsze to odwaga i wola walki, ale oddali to, stając przed armią wroga.
„Wojna jest kobietą” jest relacją kobiet, na własnej skórze doświadczyły okupacji i nienawiści wroga. 39 kobiet, 39 wywiadów, 39 opisów przeżyć. Odkrywamy stare rany, rozdrapując ukryty w głębi ból.

Kiedy zagłębiamy się w opowieści tych kobiet, przed naszymi wilgotnymi oczami ukazuje się piekło, a poczucie niesprawiedliwości i bezsilności upuszcza z nas łzy. Wsłuchując się w tę słowa, nadal można wyczuć tę brutalność działań, agresję na niewinnych i ukryty w głębi krzyk bólu, strachu, niepewności.
Doświadczając tak dramatycznych czynów, miały odwagę nie poddawać się i walczyć o dobro swoje i swoich dzieci, a nikt nigdy nie mówi o nich głośno. Aż do tej chwili.

Autorka wykonała kawał dobrej roboty, ukazując czerń tamtych dni, dając nam namacalne emocje, które w całym wydźwięku oddziaływają na czytelnika. Chłoniemy je w głąb siebie, nadając naszej wrażliwej stronie dojście do głosu.

Opowieści, które czytamy w tej książce, sprawiają, że doceniamy czasy, w których żyjemy obecnie. Ta wolność I względny spokój o jutro daje nam poczucie bezpieczeństwa i pewności.
Piękne fotografie zawarte w tym egzemplarzu z tamtych czasów, pozwalają nam mieć lepszy pogląd na opisy, którymi zostajemy uraczeni.

Ciężko ocenić powieść, która składa się z realnych wydarzeń. J Przecież to życie napisało taki scenariusz, a autorka tylko ubrała to w słowa, przedstawiając nam pogląd na wydarzenia od strony kobiecych uczestników.

Moja jedyną oceną będzie słowo: mistrzostwo. Tak właśnie odebrałam tę książkę. Wzbudziła we mnie fale różnorakich emocji, nakreślając wydarzenia i ukazując brud tamtych lat.