Wiwisekcja zbrodni recenzja

„Wiwisekcja zbrodni” – czy to udany debiut ?

Autor: @Vernau ·1 minuta
2020-09-09
Skomentuj
10 Polubień
Czytanie książki „Wiwisekcja zbrodni” to było nie lada wyzwanie. Rozumiem, że w przypadku debiutu można wiele wybaczyć, ale tutaj mój próg tolerancji został daleko przekroczony.

Andrzej Janikowski ma specyficzny styl pisania, który niestety nie przypadł mi do gustu. Autor ma ogromne upodobanie do mocno ozdobnego i niepotrzebnie skomplikowanego języka, co według mnie zupełnie nie pasuje do powieści kryminalnej dziejącej się współcześnie, a w taki sposób napisana jest cała książka. Cyt.:”Wparował do swojego pokoju poirytowany i zaraz padł na tapczan. Leżał tak bardzo długo, nieruchomy, sparaliżowany niemożnością skutecznego działania. Dał się znokautować zaprzeczającemu dynamice życia bezruchowi. Trawił go zabójczy dla życia brak rozwoju – wszechogarniający bezwład, stan trwania na pozycjach wyjściowych. Niestety, zbyt łatwo przyswajalny. Bezbrzeżna niemoc zniechęcała go do jakiegokolwiek działania. Dokonywał się dość żałosny i bolesny odwrót od wartości, które wyznawał”. Inny cyt.:”Sadowski rozpoczął eksplorację zagłębia wrocławskiego półświatka”, a wystarczyłoby napisać: policjant poszedł na spotkanie z informatorem lub policjant poszedł na spotkanie z ucholem.

Niestety, taki język mocno utrudnia czytanie powieści kryminalnej, gdyż trzeba cały czas się zastanawiać, o co chodzi.

Kryminał może być napisany w odmienny sposób, czego przykładem jest seria z Kubą Szpikulcem Kazimierza Kyrcza Jr, ale „Wiwisekcja zbrodni”, to nie jest ten przypadek.

Postacie policjantów, też mnie nie przekonały. Główny bohater – podkomisarz Sadowski, nie bardzo wie, czego chce, a rozmowy policjantów o prowadzonym śledztwie przypominają dyskusje studentów na seminarium z filozofii lub teologii, a nie doświadczonych kryminalnych.

Kolejna rzecz, która mnie ogromnie zdumiała, to pewne pomysły autora na fabułę.

Autor wysłał mordercę – Uwaga !!! – na zwiedzanie obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu, żeby zrobił zdjęcia pasiaków i w trakcie tej wizyty, prowadzi on wewnętrzny dialog, że jednak preferuje detaliczne zabijanie, a nie hurtowe, jakie miało tu miejsce.

Akcja powieści rozgrywa się we Wrocławiu, a ofiary morderstw zostały ukrzyżowane, więc mamy mnóstwo rozważań religijnych, które mają służyć namierzeniu seryjnego mordercy, ale jest tego nadmiar, nie służą one rozwiązaniu zagadki kryminalnej. Jakby tego było jeszcze mało, autor wprowadził do fabuły katastrofę smoleńską. Gdzie Rzym, a gdzie Krym ?!

Jedyne plusy, jakie znalazłam, to tytuł, dobry na powieść kryminalną oraz ciekawa okładka wg projektu Magdaleny Wójcik. Książki do czytania nie polecam.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2020-09-09
× 10 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Wiwisekcja zbrodni
Wiwisekcja zbrodni
Andrzej Janikowski
6.4/10

Czy odważysz się uczestniczyć w wiwisekcji umysłu seryjnego mordercy? W Parku południowym we Wrocławiu znalezione zostają zwłoki mężczyzny. Parę dni później na terenie ogródków działkowych policja o...

Komentarze
Wiwisekcja zbrodni
Wiwisekcja zbrodni
Andrzej Janikowski
6.4/10
Czy odważysz się uczestniczyć w wiwisekcji umysłu seryjnego mordercy? W Parku południowym we Wrocławiu znalezione zostają zwłoki mężczyzny. Parę dni później na terenie ogródków działkowych policja o...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Mroczne zakątki Wrocławia ujawniają swoje ponure sekrety. W parku Południowym zostają odnalezione zwłoki mężczyzny. Niedługo później dochodzi do kolejnego morderstwa. Czy oba zajścia są ze sobą pow...

@nataliaxs23 @nataliaxs23

Pozostałe recenzje @Vernau

Tu i teraz
Przesyłam ciepłe myśli …

Cyt.: „przesyłam ciepłe myśli. Paul”. Takich słów na koniec listu m.in. używa amerykański pisarz @Link. Kieruje je do @Link. - J.M. (John Maxwell) Coetzee. Coetzee urodz...

Recenzja książki Tu i teraz
Rumowiska
Dokąd płyniesz życie ...

Czy można wymyślić lepsze słowa na rozpoczęcie powieści cyt.: „ Żal, że powieść można zacząć tylko raz. Drugie zdanie zawsze będzie drugie. Trzecie będzie trzecie. Łatwo...

Recenzja książki Rumowiska

Nowe recenzje

Simulacrum
Poezja muzyką, muzyka poezją
@adam_miks:

Andrzej Pytlak proponuje czytanie „Simulacrum”. To świat reprodukcji, a nawet imitacji. Termin stworzony w Wielkiej Br...

Recenzja książki Simulacrum
Amore mio! Lawina
„Amore mio. Lawina” Jagna Rolska
@martyna748:

Temu, kto odwiedza mój profil, z pewnością nie muszę tłumaczyć, czemu zdecydowałam się przeczytać książkę „Amore mio. L...

Recenzja książki Amore mio! Lawina
25 grudnia
Pięć dni do świąt.. i do miłości
@Mirka:

@Obrazek „W święta możemy poczuć się jak dzieci.” Pięć dni to niewiele, by zdarzyło się coś wielkiego, zwłaszcza w...

Recenzja książki 25 grudnia
© 2007 - 2024 nakanapie.pl