Pensjonat na wrzosowisku recenzja

Zachwyciłam się okładką tej książki, jest piękna naprawdę. Zachęcający także opis, no i trochę rozczarowania.
To historia Basi i Marka stosunkowo młodego małżeństwa, które wyjeżdża za granicę tak jak wszyscy dla pieniędzy. On pracuje, chyba całkiem nieźle zarabia, ona wychowuje dzieci, dwie córki nastolatki oraz synka małego przedszkolaka. i tu przychodzi na nią jakaś chwila no nawet nie wiem czego, gdy Barbara postanawia na przekór rodzinie udać się w podróż wakacyjną z synkiem w zupełnie przeciwnym kierunku niż pozostali. Chce w ten sposób osiągnąć... no właśnie nie byłam w stanie zrozumieć tej decyzji, tak jak akceptacji tego faktu przez małżonka. No nie wiem nie pojęte to dla mnie porywanie się z motyką na słońce.
No ale cóż ona na północ oni na południe. I tak niespiesznie się to rozkręcało, Basia sama nie wiedziała czego chce, ale dotarła do miejsca zakotwiczenia , do małego pensjonatu z przemiłą Charoll w roli gospodyni. Przechodząc do ciekawszego wątku kobieta ulega wypadkowi. Jest dotkliwie pogryziona przez psa i ląduje w szpitalu. I tu kolejna niepojęta rzecz dla mnie, bo nie informuje swojego własnego małżonka o tym fakcie! No przecież zostawia małe dziecko z zupełnie obcą osobą!
Czas rekonwalescencji Barbary upływa pod znakiem przeglądania tajemniczego pudełka, które otrzymała w spadku po zmarłej niedawno dalekiej kuzynce. Autorka wplata tu trochę zagmatwanych losów rodzinnych wprowadzając jeszcze większy zamęt w głowie Basi. Tu fajnie zagrała postać Charoll , która sprowadza na ziemię kobietę, pokazuje, że trzeba się cieszyć tym co się ma i szukać w tym pozytywów.
Na duży plus można zaliczyć pokazanie naprawdę ładnych angielskich uliczek, romantycznych wrzosowisk, które zachwycają także główną bohaterkę.
Podobno jest to pierwsza część serii, ale jeśli będzie ona konstruowana tak samo rozwlekle jak ta obecna, to jakoś nie mam ochoty chyba ponownie sięgnąć po książkę i zmierzyć się znów z dosyć nijaką Barbarą. No chyba, że wątek o pensjonacie zostanie rozbudowany, bo chyba taki był pierwotnie zamiar.