Wilczy apetyt recenzja

Już jakiś czas temu dotarła do mnie powieść „Wilczy apetyt” autorstwa Emilii Jabłonowskiej. Byłam z jednej strony bardzo ciekawa, a z drugiej istniała lekka obawa, że być może ta książka nie spełni moich oczekiwań. Swego czasu nie miałam szczęścia do tego typu literatury. Czy tym razem było inaczej?

Ludzkość dopadł niebezpieczny wirus. Chorzy są umieszczani w specjalnym obozie z dala od ludzi prowadzących zwyczajne życie. Jak można się domyślić, rząd ukrywa szczegóły dotyczące zarówno obozu, jak i zarażonych. Pewnego dnia Amanda postanawia dowiedzieć się więcej na temat tego sekretnego miejsca. Tym bardziej, że przebywa tam jej ojciec. Dzięki przyjacielowi udaje jej się dostać do wnętrza. Czego dowie się po przekroczeniu progu obozu?

Zdecydowałam się przeczytać tę książkę ze względu na tematykę. Chyba nie byłoby bardziej adekwatnego czasu na tę historię jak pandemia koronawirusa. Chociaż rzeczywisty wirus różni się od tego literackiego, to zachowanie wyżej postawionych w hierarchii, owianie tajemnicą, czy izolacja bardzo przypomina to, co dzieje się obecnie na świecie. Sytuacja nienaturalna, przerażająca, pełna napięcia.

Warto zwrócić uwagę, że świat przedstawiony w tej powieści ukazuje bardzo prawdopodobną kolej rzeczy w naszej rzeczywistości. Społeczeństwo nastawione praktycznie wyłącznie na rozwój i naukę. Brak życia towarzyskiego. Dobór partnera życiowego musi odbyć się w określonym czasie. Do tego coś, co może zaburzyć z pozoru idealny porządek życia społeczeństwa, ukrywane pod pozorem bezpieczeństwa ogółu. Brzmi niepokojąco...

Historia jest niebanalna i wciągająca. Bohaterów czeka sporo wyzwań i szokujących odkryć. Razem z nimi odsłaniamy coraz więcej kart i wchodzimy w coraz bardziej niebezpieczne realia. Akcja biegnie szybko i zachęca czytelnika do dalszej lektury. Powieść jest przy tym napisana przystępnym językiem.

„Wilczy apetyt” to bardzo dobra pozycja, po którą warto sięgnąć zwłaszcza teraz. Idealnie wpasowuje się w obecny klimat. Ciekawa fabuła, nieoczekiwane zakończenie, chęć na więcej. Osobiście czekam z niecierpliwością na kontynuację.