Szpony i kły recenzja

Wieźmin bez Sapkowskiego

Autor: @boberw89 ·3 minuty
2025-02-06
Skomentuj
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!
Książka Szpony i kły to wyjątkowy zbiór opowiadań, który stanowi zarówno hołd dla twórczości Andrzeja Sapkowskiego, jak i okazję do rozwinięcia uniwersum wiedźmińskiego przez nowych autorów. Każde z opowiadań wnosi coś charakterystycznego i oryginalnego, eksplorując różne aspekty tego bogatego świata, od przyziemnych perypetii Jaskra po głęboko filozoficzne rozważania o samotności i odpowiedzialności młodych magów. Twórcy wykorzystują znane motywy i postacie, lecz wnoszą własne perspektywy, dodając książce świeżości, humoru i emocjonalnej głębi.
„Ballada o kwiatuszku” to jedna z najbardziej rozpoznawalnych i cenionych historii w zbiorze. W tej opowieści Jaskier jest postacią zarówno zabawną, jak i wzruszającą, kiedy wikła się w szereg absurdalnych, miłosnych perypetii z różnymi „kwiatkami”. Historia barda skrzy się od humoru i ironii, a liczne romanse i nieszczęsne obietnice, których udziela każdej kolejnej wybrance, czynią z tego opowiadania pełną ciepła i śmiechu satyrę. Przewrotne zakończenie stanowi także delikatne ostrzeżenie przed pochopnymi deklaracjami, a Zbigniew Zamachowski, który wciela się w Jaskra w audiobooku, dodaje tej opowieści niepowtarzalnego charakteru.
„Bez wzajemności” koncentruje się również na postaci Jaskra, jednak w zupełnie inny sposób. Tym razem bard przeżywa romantyczne rozczarowania, a historia jego relacji z Ellen – siostrą Essi Daven – odsłania nieco bardziej melancholijną stronę bohatera. Przekomarzania i lekki humor nadają historii urok, ale brak głębszych emocji sprawia, że opowiadanie wydaje się bardziej nostalgiczną anegdotą niż porywającą opowieścią.
„Lekcja samotności” wyróżnia się swoją szkatułkową formą i trudnym tematem, przedstawiając życie młodej adeptki magii, która musi skonfrontować się z brutalną rzeczywistością świata. To opowiadanie jest mroczne i pełne refleksji o odpowiedzialności, jaką niesie posiadanie magicznych zdolności. Zmusza czytelnika do spojrzenia na świat magii przez pryzmat ciężaru i trudnych wyborów, a wnioski, jakie płyną z tej historii, są zarówno smutne, jak i przejmujące.
„Nie będzie śladu” oferuje wgląd w życie wiedźmina nie przez pryzmat walki z potworami, lecz poprzez zwykłe zlecenia, które składają się na jego codzienność. To opowiadanie zaskakuje realizmem i spokojnym tempem, które umożliwia odkrycie codziennych zmagań wiedźminów z pracą i moralnością. Jest to opowieść, która oddaje naturalność i prostotę wiedźmińskiego świata, pokazując, że nawet w cieniu miecza są momenty refleksji i zwyczajności.
„Dziewczyna, która nigdy nie płakała” to historia, która przyciąga uwagę ze względu na swój intensywny temat konfliktu między ludźmi a elfami. Toruviel, będąca centralną postacią opowieści, symbolizuje dylematy i niespełnione pragnienia obu stron. Opowiadanie to eksploruje brutalność starć i pełne napięcia relacje, a także próby zrozumienia, które mogą zbliżyć lub oddalić zwaśnione strony. Przemyślenia na temat możliwego porozumienia sprawiają, że jest to opowieść, która nie tylko wzbogaca wiedźmińskie uniwersum, ale także skłania do głębszej refleksji.
„Szpony i kły”, tytułowe opowiadanie, wprowadza niespotykaną dotąd perspektywę – pokazuje świat wiedźmiński z punktu widzenia strzygi. Dzięki temu czytelnik ma możliwość spojrzenia na postać tradycyjnie uznawaną za potwora w zupełnie inny sposób. Autor nadaje strzydze ludzkie cechy i głęboką osobowość, tworząc opowiadanie pełne emocji i zmuszające do przemyśleń o różnorodności istot zamieszkujących świat Geralta. To spojrzenie „od strony potworów” wprowadza unikatową perspektywę, która nieczęsto pojawia się w tego typu historiach, czyniąc to opowiadanie jednym z najlepszych i najbardziej zaskakujących w całym zbiorze.
Cały zbiór Szpony i kły to książka pełna różnorodności – znajdziemy w niej humor, refleksję, grozę i melancholię. Każde z opowiadań wnosi coś oryginalnego do świata wiedźmińskiego i ukazuje postacie dobrze znane w nowych, intrygujących kontekstach. Dzięki temu książka staje się swoistą ucztą zarówno dla fanów Sapkowskiego, jak i dla tych, którzy pragną poznać wiedźmiński świat z nieco innej perspektywy.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2022-09-28
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Szpony i kły
Szpony i kły
Andrzej W. Sawicki, Przemysław Gul, Nadia Gasik, Jacek Wróbel ...
6.6/10
Cykl: Wiedźmin Geralt z Rivii, tom 9

No tak. Trzydzieści lat. Wiedźmin do wynajęcia za trzy tysiące orenów. Gdy pojawił się w Wyzimie, w karczmie „Pod Lisem”, nie był młodzieniaszkiem. Pobielałe włosy, szrama na twarzy i ten charakteryst...

Komentarze
Szpony i kły
Szpony i kły
Andrzej W. Sawicki, Przemysław Gul, Nadia Gasik, Jacek Wróbel ...
6.6/10
Cykl: Wiedźmin Geralt z Rivii, tom 9
No tak. Trzydzieści lat. Wiedźmin do wynajęcia za trzy tysiące orenów. Gdy pojawił się w Wyzimie, w karczmie „Pod Lisem”, nie był młodzieniaszkiem. Pobielałe włosy, szrama na twarzy i ten charakteryst...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Na tę książkę trafiłam przeglądając pewien sklep internetowy. Jako wielka fanka uniwersum Wiedźmina bardzo się ucieszyłam z nowych opowiadań związanych z Białym Wilkiem. Niewiele myśląc wrzuciłam do ...

@eklercia @eklercia

Pozostałe recenzje @boberw89

Popiel
Rozczarowanie na początku drogi

Popiel. Syn popiołów Witolda Jabłońskiego to książka, która z zewnątrz zapowiadała się obiecująco – historia osadzona w słowiańskich legendach, elementy baśniowe, mroczn...

Recenzja książki Popiel
Krótka piłka
Mocny serwis, precyzyjne zakończenie

Krótką Piłkę czyta się jak dobry mecz finałowy. Nie ma tu czasu na rozgrzewkę – od pierwszej strony Coben serwuje twardo, celnie i bez owijania w bawełnę. Historia chwyt...

Recenzja książki Krótka piłka

Nowe recenzje

Konsjerż
Konsjerż
@kamilawalota:

Dzisiaj przychodzę do Was z historią pracownika hotelu, który zna wszystkie sekrety hotelowych gości, ale nikt nie wie,...

Recenzja książki Konsjerż
Miło, niemiło
kto stoi za barem?
@aga.kusi_po...:

Spacerujesz po ulicach Gelnicy. Słowacja to wiesz, ba, prowincja wedle wielu, a dla ciebie to po prostu „dziura”. Nogi ...

Recenzja książki Miło, niemiło
Poza kręgiem
𝗣𝗼𝗹𝘀𝗸𝗶 𝗗𝘇𝗶𝗸𝗶 𝗭𝗮𝗰𝗵ó𝗱
@gala26:

𝑍ł𝑎𝑚𝑎ć 𝑧𝑎𝑠𝑎𝑑𝑦, 𝑏𝑦 𝑝𝑟𝑧𝑒ż𝑦ć. 𝑆𝑡𝑟𝑎𝑐𝑖ć 𝑠𝑖𝑒𝑏𝑖𝑒, 𝑏𝑦 𝑤𝑦𝑔𝑟𝑎ć. To nie tylko hasło promujące książkę Jacka Piekiełki, ale kwin...

Recenzja książki Poza kręgiem
© 2007 - 2025 nakanapie.pl