Gilead recenzja

Już dawno żadna książka nie wprowadziła mnie w tak melancholijny nastrój. „Gilead”, bo o niej mowa, dała mi jako czytelniczce poczucie, że tam po drugiej stronie stoi autorka, która wie dokładnie, jak się mną zaopiekować. Pewność i precyzja, z jaką Marilynne Robinson przelała na papier swoją opowieść, jest wręcz namacalna. Mimo że zabrała mnie z czytelniczej strefy komfortu, bo jednak teologiczne rozważania, które składają się na większą część książki, nie są mi bliskie, a wręcz zazwyczaj działają na mnie odstraszająco, to tym razem poddałam się temu i potrafiłam wsłuchać się z uwagą w opowieść starego pastora, pogodzonego z nieuchronnością zbliżającej się śmierci, który w swoich rozważaniach dotyka tak naprawdę istoty człowieczeństwa. Odrzucenie moralizatorskiego tonu na rzecz pokory i autorefleksji wynikającej z życiowej mądrości czyni „Gilead” niezwykle cennym głosem i tym samym wyjątkowym doświadczeniem literackim. Nie dziwią mnie przyznane tej książce nagroda Pulitzera i National Book Critics Circle Award, które jednak podkreślają, jak wymagająca jest to lektura, która nie porywa i nie przyprawia o gwałtowne bicie serca, a raczej zmusza do skupienia i oddania się pewnego rodzaju medytacji. Choć zazwyczaj nie potrafię się odnaleźć w tego typu literaturze i „Gilead” nie będzie moją ulubioną książką, to potrafię docenić siłę słowa, która w jej przypadku nabiera nowego znaczenia.

„Gilead” to przede wszystkim pożegnalny list ojca do syna, który pragnie przekazać mu swoje wartości i nakreślić historię rodziny wtopionej silnie w religię i nękanej trudną przeszłością naznaczoną skomplikowanymi relacjami oraz czarną kartą historii splamioną wojną secesyjną. To również rozważania pastora nad istotnymi, religijnymi kwestiami, a przede wszystkim rozliczenie się z samym sobą, a konkretnie swoimi błędami. To również opowieść starego człowieka zbliżającego się do kresu swojego życia, który wie, na czym polega sztuka afirmacji.

Myślę, że wiele osób sięgnie po tę książkę dla przyznanych jej nagród. Jestem pewna, że pojawią się i rozczarowania i zachwyty, ale przede wszystkim wierzę, że każdy czytelnik doceni wagę i wartość słów, z których Marilynne Robinson utkała opowieść o szukaniu drogi do życia w zgodzie z samym sobą…

„Gilead” to dopiero pierwsza część sagi, a kolejne ukażą się jeszcze w tym roku.

Dziękuję Wydawnictwu Prószyński i S-ka za egzemplarz do recenzji!