Nigdziebądź recenzja

 Jest to druga książka Neila Gaimana z którą miałam przyjemność. Pierwszą była Mitologia Nordycka, która stylem pisarskim chyba nie do końca mnie przygotowała na Nigdziebądź, jednak tamto to był tylko zbiór mitów w kolejności względnie chronologicznej, a tu mamy już całą książkę w ciągiem przyczynowo skutkowym.
Jest to naprawdę ciekawa książka po którą chyba sięgnęłam w złym momencie, ponieważ, nie ważne jak interesująca była fabuła jej lektura opornie mi szła i już wyjaśniam dlaczego.
Historia posiada raczej wartką akcję pełną interesujących i zaskakujących obrotów, ale możliwe że nawet zbyt wartką jak dla mnie. Nie miałam osobiście okazji zżyć się z bohaterami co jest dla mnie dość ważne, a ich los właściwie pozostawał mi mocno obojętny - może prócz jednej markizowej postaci.
Jeśli, ktoś lubi szybkie książki to na pewno lektura dla niego. Jednak jeśli ktoś ma problem z ilością wydarzeń na sekundę, zakładam, że będzie dość często przerywał lekturę na herbatę czy inne czynności tak jak ja. Odrazu chcę wyjaśnić, że historia jest przejrzysta, jasna i zrozumiała (może prócz intencji głównego bohatera) i czytelnik się w niej nie zagubi, ale jednak jest to książka, która jeśli dobrze zrozumiałam była tworzona przy okazji tworzenia scenariusza do serialu i też na nim się ona opiera, więc natłok wydarzeń może być dość spory... .
Ocenę daję w mojej opinii wysoką bo wiem, że jest to dobra książka ale nie do końca dla mnie. Osobiście preferuje trochę bogatsze opisy, zwłaszcza bohaterów i trochę miejsca na oddech, w ciągłym biegu za bohaterami.