Córka rabina recenzja

"Córka rabina" Agnieszka Lis

W przedwojennym Radomiu przenikają się dwie podobne, jednak całkiem różne od siebie kultury - żydowska i polska. Niebywale poważany przez parafian ksiądz Kazimierz, który zawsze służy radą i pomocą, przyjaźni się i oddaje długim rozmowom z żydowskim rabinem. Niestety, niedługo wybucha wojna i nic już nie będzie takie samo...
"Córka rabina" to pierwsza opowieść z historycznym tłem w dorobku popularnej i cenionej przez czytelników autorki urzekających i chwytających za serce powieści obyczajowych. Twórczość Agnieszki Lis uwielbia się przede wszystkim za tryskające zewsząd rozmaite emocje, i taka również jest jej najnowsza książka, gdyż rozpala w nas ogień różnobarwnych odczuć.
Na kartach owej pozycji odnajdziemy wyczerpujące, niepowierzchowne i bardzo konkretnie zarysowaną rzeczywistość w Radomiu w przededniu II wojny światowej. Poznajemy fascynujący obraz miasta, jego strukturę społeczną, religijną i narodowościową. Autorka konsekwentnie przekazuje czytelnikom ogrom informacji, które popiera zamieszczoną na ostatnich kilku stronach bibliografią.
Dogłębnie zostajemy zaznajomieni z kulturą judaistyczną, która kwitła obficie na terenach kraju nad Wisłą tuż przed Holokaustem. Agnieszka Lis opisuje mnóstwo żydowskich tradycji, zwyczajów, wszelkiego rodzaju obrzędów i przyzwyczajeń; genialnie odwzorowana w "Córce rabina" jest także mentalność tej grupy religijnej, bowiem autorka duży nacisk położyła właśnie na odpowiednią kreację portretów psychologicznych przedstawianych postaci. Dzięki temu mamy wiedzę, jakie emocje targają postaciami, co oni czują, co myślą i jak postrzegają otaczające ich realia.
Powieść "Córka rabina" traktuje o przyjaźni, poświęceniu, miłości, lojalności, tolerancji dla wszystkich ludzi, jak i również o człowieczeństwie i o tym, jak ciężko zachować je w czasach, kiedy człowiek człowiekowi wilkiem, a brat zabija brata. Agnieszka Lis idealnie podkreśla, że wojna nie bierze jeńców, jest okrutna i bezwzględna, a egzystowanie w takim okresie, to ciągłe balansowanie na granicy życia i śmierci.
Podsumowując, nie myślcie, że to kolejna płytka opowiastka o miłości podczas wojny. Stanowczo nie. Autorka na kilometr ucieka od romantyzowania konfliktu zbrojnego, który ogarnął całą Europę. Opowiada za to historię oryginalną, pomysłową i nietuzinkową, gdzie podczas lektury przed naszymi oczami krystalizują się sceny, których nigdy nie chcielibyśmy doświadczyć. Tutaj opisy mają moc.
⭐6/10

Za egzemplarz książki dziękuję Wydawnictwu Skarpa Warszawska.